وقتی آدم یک چیزیش میشود

آدم بعضی وقت­ها یک چیزیش می­شود، حالا دقیقا هم نمی­داند آن یک چیزی که شده دقیقا چه چیزی است که دفعه­ی دیگر پیش­گیری کند از این­که یک چیزیش بشود. همین جوری الکی می­بینی انقدر بداخلاق می­شود آدم که انگار نه انگار آدم است و یک چیزی به نام دل دارد در یک قسمتی به نام سینه. یا می­بینی یکهو انقدر خوش­اخلاق می­شود که پیش خودت فکر می­کنی طرف چیز است! مثلا یک چیزی در مایه­های اوشکول یا اسکول است!

خوب نیست آدم یک وقت­هایی یک چیزیش بشود. یعنی برای خودش بد می­شود. آدمی که تند تند یک چیزیش می­شود و فاز عوض می­کند، یکهو دیدی فازش قاطی شد و دیگر نتوانست بفهمد که دقیقا چه چیزیش شده یا بعدا چه چیزیش می­شود. شاید هم یک­دفعه در یک فازی گیر کرد و بیرون نیامد. خلاصه بگم که خوب نیست آدم یک­ وقت­هایی یک چیزیش بشود که نتواند دقیقا بفهمد چه چیزیش شده.