عشق به مادر

چند روزی است که خیلی ناخوش است.. 

توان ایستادن وبازی کردن ندارد.نمی تواند بخورد و اگر هم بخورد انگار هزاران سوزن در بدنش فرو می رود...  

چشم هایش باز نمی شود اما گله ای ندارد و ناله سر نمی دهد. 

انگار این همه درد و رنج شیرین است... 

شیرین و دل انگیز برایش... 

این به خاطر یک خیال است.خیالی که شاید هن واقعیت نداشته باشد... 

قبل از اینکه بیمار شود ماردش مریض بود.. 

دعایی کرد.دعایی از ته دل که دردهای مادرش به او سرایت کند و او به جای مادرش مریض شود. 

دخترک با این سن کم (۱۰ ساله) نمی توانست درد کشیدن مادرش را تحمل کند... 

نمی دانم اتفاق بود یا به خاطر آن دعایش٬ اما مادرش خوب شد و او بیمار! 

در خیال خود این همان درد های است که مادرش باید تحمل می کرد.. 

این است که باعث می شد دخترک با این سن کم آرام و بی گله باشد. 

مادر شیرین ترین و زیبا ترین آیت الهی ست.بیایید زحماتش را پاس بداریم و وی را در سایه سار عشق الهی تکریم گوییم. 

مادرم دوست دارم ....