مقصود از دنیای مذموم چیست؟

مقصود از دنیای مذموم چیست؟ این که در حدیث می‏فرمایند: «حب الدنیا راس کل خطیئة‏» ; منظور چیست؟ اعظم شاکری

در تبیین معنای «دنیا» باید گفت دنیای مذموم، «خود» انسان است . انسان «بد» خود دنیا است . آسمان، زمین، درخت، کوه، صحرا و دریا هیچ کدام دنیا نیست . این‏ها از «آیات الاهی‏» اند و خدای سبحان از همه آن‏ها با تجلیل یاد کرده است (1) . در قرآن مجید و روایات اهل‏بیت (علیهم السلام) هرگز از آسمان و اختران به بدی یاد نشده، و از زمین، کوه‏ها، معادن دل زمین، دریا و موجودات دریایی بدگویی نشده است، این‏ها دنیا نیستند . «دنیا» که ضمیر و قلب، متوجه او است، مجموعه‏ای از «عناوین اعتباری‏» است که انسان تبهکار را به خود سرگرم و مشغول کرده است . مجموعه خود خواهی‏ها است که دنیا را شکل داده است; و گرنه شما به آسمان یا زمین بروید، دنیا را پیدا نمی‏کنید; زیرا همه این‏ها «آیات الاهی‏» اند; موجوداتی که تسبیح‏گوی حق‏اند و مستقمیا برای عبادت خدای سبحان و به طور غیر مستقیم برای نفع ما خلق شده‏اند . «دنیا» یعنی مجموعه عناوین اعتباری که انسان در نهان و نهاد خود بافته و می‏سازد; همین من و مایی که برخی به آن مبتلایند: نظر من این است، دلم می‏خواهد فلان کار را بکنم، دلم می‏خواهد این طور بپوشم و ... . البته می‏توان از شر این‏ها نجات پیدا کرد، این کار شدنی و این راه رفتنی است و همه ما باید بکوشیم با «مراقبت مستمر» آن را طی کنیم .