آموزش حرفه ای فروش و بازاریابی |  تکنیک های فروش

آموزش حرفه ای فروش و بازاریابی | تکنیک های فروش

آموزش حرفه ای فروش و بازاریابی | تکنیک های فروش
آموزش حرفه ای فروش و بازاریابی |  تکنیک های فروش

آموزش حرفه ای فروش و بازاریابی | تکنیک های فروش

آموزش حرفه ای فروش و بازاریابی | تکنیک های فروش

دختران فراری معضلی...

عبارت دختران فراری به دخترانی اطلاق می گردد که به هر دلیلی خانه و خانواده را ترک کرده و به محیط های دیگری چون خیابان، پارک، باند و... روی میآورند.

 

محیط نامساعد و تشنجآفرین خانواده، طلاق و اعتیاد والدین به خصوص پدر، ارتباط با دوستان ناباب، روابط کنترل نشده خانواده ها با یک دیگر، اختلاف والدین و فرزندان، کنترل و سخت گیری افراطی و غیرمنطقی والدین، مشکلات حاد اقتصادی، احساس ناامنی در خانه، اختلالات شخصیت و روابط عاشقانه، مخالفت والدین با ازدواج دختران با شخص مورد نظر یا اذیت ناپدری و یا نامادری، و... را می توان از جمله مهم ترین عوامل زمینه ساز فرار دختران از خانه برشمرد.

دختران فراری معمولا در گروه سنی 14 تا 25 سال قرار دارند. موقعیت سنی این افراد نشان دهنده میزان آسیب پذیری، احتمال بزهکاری، بزه دیدگی و یا قربانی شدن در برابر سو استفاده های جنسی مختلف و دیگر سو استفاده ها می باشد. در این مرحله اهمیت مداخله سریع همه جانبه خانواده و مسوولین ذیربط بسیار حایز اهمیت است. باید توجه داشت که خطر فقط خانواده های طبقات پایین از نظر اقتصادی و اجتماعی را تهدید نمی کند، بلکه بنا بر تحقیقات درصد قابل توجهی از دختران فراری، متعلق به خانواده های مرفه و متوسط به بالا هستند.

مخاطراتی که پس از فرار، دختران جوان بی پناه و آسیب پذیر را تهدید می کند معمولا عبارتند از:

1) گرفتار شدن در دام شبکه های قاچاق دختران و زنان جوان

قاچاقچیان، ایادی خود را در مناطقی مانند پارک ها، مقابل مدارس راهنمایی و دبیرستان ها و اماکن عمومی می گمارند تا با پرسه زدن در این اماکن و شناسایی دخترانی که از منازل خود فرار کرده اند، آنها را با وعده هایی، به دام اندازند. گاهی فرار، پس از طرح دوستی و آشنایی از سوی دلالان شبکه های قاچاق و دادن وعده های مختلف چون خروج آسان از کشور و درآمد خوب و زندگی بهتر، اتفاق می افتد.

2) آزار و اذیت ، اجبار و تحمیل:

معمولا دختران فراری که آسیب پذیر نیز هستند، گرفتار مشکل آزار و اذیت ، اجبار و تحمیل می شوند.

قاچاقچیان، دختران جوانی را که به هر انگیزه از خانه خودگریخته اند، وسیله درآمد خود قرار می دهند.

آنها را به انجام کارهای خلاف مجبور می کنند. در سال های اخیر نوع جدیدی از فریب و قاچاق دختران و زنان از طریق اینترنت مشاهده می شود که بیشتر حاصل گسترش شبکه های ارتباطی مجازی است.

3) انگ اجتماعی و عدم امکان بازگشت به شرایط گذشته، از دیگر مباحث تامل برانگیز در مورد دختران فراری است.

● چرا فرار از خانه

فرار از خانه از جمله رفتارهای ناسازگارانه ای است که بیشتر از نوجوانان و جوانان سر می زند. با توجه به پیآمدهای سو آن یکی از آسیب های خانوادگی و اجتماعی جامعه، شناخته می شود. آسیبی که می تواند بهداشت روانی فرد و جامعه را تحت تاثیر قرار دهد. مساله فرار زنان و دختران همراه با سایر معضلات و آسیب های اجتماعی مرتبط با آن در سال های اخیر با رشد روزافزون در شهرهای بزرگ بالاخص شهر تهران مورد توجه کارشناسان، متخصصان علوم انسانی قرار گرفته است. (فرار از خانه در واقع زیر پا گذاشتن مقررات خانوادگی و هنجارهای اجتماعی است که اغلب به علت ترس، خشم، یا انتقام جویی در مقابل عوامل مخرب و آشفته خانوادگی و اجتماعی رخ می دهد.) دختران بیشتر برای مدت کوتاهی حضور در مکان های دیگر را به جای ماندن در خانه خود ترجیح می دهند. (ساخت و روابط متزلزل افراد در درون خانواده، اعضای معترض و ناخشنود از این وضعیت نابسامان را به طرف جامعه پرتاب می کند با این اتفاق فرد را به فراری تبدیل کرده و به سوی بزه کاری و ارتکاب سایر جرایم سوق می دهد). گزارش سازمان بهداشت جهانی حاکی است که در جهان سالانه بیش از یک میلیون نوجوان 13 تا 19 ساله از خانه فرار می کنند که 60 تا 70 درصد این افراد، شامل دختران و 30 تا 40 درصد از آن در بین پسران رخ می دهد.

در پژوهشی که عوامل مختلف خانوادگی، اقتصادی، همسالان فرهنگ و آموزش، اوقات فراغت و ارتباطات در دو بخش درونی و بیرونی را مورد بررسی قرار داده است نتایج زیر در مورد خانواده و همسالان حاصل گردیده که نسبت به شاخص های دیگر از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است، به همین دلیل فقط نتایج این دو شاخص آورده شده است.

خانواده به میزان 7/77 درصد از بیشترین تاثیر بر فرار دختران برخوردار است. زیرا فرد از بدو تولد ارزش ها و هنجارها را در خانواده میآموزد و به تدریج با دنیای وسیع تر جامعه آشنا می شود. به گونه ای که خانواده و کارکردهای آن در پذیرش نقش های اجتماعی از اهمیت ویژه ای برخوردار می شود

میزان محبت، صمیمیت، حمایت عاطفی و وابستگی از جمله مسایل مهمی است که در دوران اولیه زندگی می تواند در بروز رفتارهای بهنجار یا نابهنجار موثر باشد. نتایج تحقیقات نشان داده است که هرچه از میزان وابستگی والدین به فرزندان کاسته شده، بر فرار آنان از خانه افزوده شده است.

به علت نبود بهداشت روانی و عاطفی مناسب در خانواده، این افراد از شخصیت مناسب و قابل قبول اجتماعی برخوردار نبوده و برای جبران این مشکلات به رفتارهای غیرمتعارف روی میآورند. در مورد این دختران تحقیر، تبعیض، از هم پاشیدگی ساختار خانواده، خلا عاطفی موجود و ناتوانی والدین در نظارت همه جانبه و صحیح بر فرزندان، این مساله را تشدید کرده است.

از دگر سو با توجه به دگرگونی در ساختار خانواده برخی از کارکردهای اساسی آن کاهش یافته یا اساسا از دست رفته و برخی دیگر جابه جا شده اند. با دگرگونی جامعه روابط خانوادگی نیز دستخوش تغییر شده است. نیاز به آزادی های فردی بر محدوده زندگی خانوادگی نیز تاثیر گذاشته است. اینک نمی توان بر الگوهای گذشته که در زمان خود شاید بهترین بوده است پای فشرد، بلکه با توجه به تحولات اجتماعی و تغییر در شکل و روابط حاکم بر خانواده باید تلاش کرد تا الگوهای متناسب با شرایط امروز جامعه ارایه کرد. چنین برنامه ریزی ای نیاز به توجه به تحولات و پدیده های جدید اجتماعی و جهانی دارد.

گروه همسالان دیگر شاخصی بود که به میزان 5/67 درصد تاثیر زیادی بر فرار دختران داشته است.

گروه همسالان، به عنوان دومین عامل (بعد از خانواده) در جامعه پذیری جوانان و نوجوانان نقش مهمی برعهده دارد. ارتباط با گروه های سنی در شکل گیری رفتار فردی و اجتماعی نوجوانان و جوانان بسیار مهم است. این گروه ممکن است تاثیر خانواده را نیز دگرگون یا حتی خنثی کند. انسان به دلایل مختلف خود را با دیگران مقایسه و ارزیابی می کند.در این فرآیند انسان ارزش ها و استانداردهای افراد یا گروه های دیگر را به عنوان یک قالب مقایسه ای و مرجع در نظر می گیرد. این گروه می تواند در پیشرفت و تکامل شخصیتی و رفتارهای اجتماعی نوجوانان و جوانان نقش مهمی ایفا نماید. همچنین می تواند زمینه یادگیری بسیاری از مهارت ها و فعالیت های اجتماعی را فراهم کند. بنابراین حضور در محیط های نامناسب و داشتن دوستان ناباب و ارتباط با معیارهای اخلاقی غیرمتعارف اجتماعی می تواند زمینه رفتارهای نامناسب را ایجاد نماید و گروه همسالان می تواند به عنوان گروه مرجع مورد توجه قرار گیرد.

با توجه به افزایش آمارهای فرار از خانه به خصوص در دختران کافی است چشم هایمان را به روی واقعیت ها باز کنیم. واقعیتی تلخ که خود را به ما تحمیل می کند و کتمان آن ارمغانی جز افزایش آسیب اجتماعی برای خانواده و جامعه به همراه ندارد.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد