کمرویى کودکان و اعتیاد اینترنتى

کمرویى کودکان و اعتیاد اینترنتى
بسیارى از اوقات مردم اینترنت را به عنوان راهى براى گریز از واقعیات یا به عنوان راهى براى برقرارى ارتباط با سایران ، بدون نگرانى درباره پیامدهاى اجتماعى آن برمى گزینند. مطالب بسیارى در باره اعتیاد اینترنتى منتشر شده است.
بسیارى از محققان مطالبى در خصوص رابطه ی میان اعتیاد اینترنتى و مشکلات اجتماعى از قبیل اضطراب و افسردگى منتشر کرده اند. اما یافتن رابطه ای میان کمرویى و اعتیاد اینترنتى مشکل است . از میان مطالعات منتشره، بسیارى از آنها به بررسى مشکلات اینترنتى مرتبط با دانش آموزان دبیرستانى و دانشجویان دانشکده پرداخته اند.

از میان سطوح مختلف آموزشى، دانش آموزان مدارس راهنمایى گروه بسیار متفاوتى محسوب مى شوند، زیرا آنها در مرحله بسیار کمرویى قرار داشته و در حال رشد ذهنى و اجتماعى هستند. استفاده از اینترنت الزام سنى ندارد و بسیارى از نوجوانان در دسترسى به آن محدودیتى ندارند. این نوجوانان در معرض تغییرات متعددى هستند که هم فیزیکى و هم عاطفى است و عموماً در دوره بسیار کمرویى قرار داشته اند ؛ به ویژه هنگامى که آنان مى خواهند با سایران ارتباط برقرار کنند.

خجالتى بودن عاملى است که نوجوانان را مستعد کمرویى و زمینه را براى اعتیاد آنان به اینترنت فراهم مى کند.
در تلاش براى یافتن رابطه میان کمرویى و اعتیاد به اینترنت، با استفاده از روش پیمایشى در مدارس دوره متوسطه کشور هنگ کنگ ، پژوهشى اجرا شد. پس از آن که پرسش نامه ها مورد تحلیل قرار گرفت ، مشخص شد  در مدارس دوره راهنمایى رابطه ی مهمى میان کمرویى و اعتیاد به اینترنت وجود دارد طورى که دانش آموزانى که کمروتر بودند بیشتر به اینترنت معتاد بودند. این وضع براى دانش آموزان مدارس متوسطه وجود نداشت. هرچند درباره ی این دسته از دانش آموزان نیز به نظر مى رسد که میان میزان زمانى که آنها به اینترنت مى پردازند و اعتیاد آنان به اینترنت رابطه وجود دارد.
 براى بررسى این سؤال که آیا کمرویى بر اعتیاد به اینترنت تأثیرگذار است باید در ابتدا مشخص شود که منظور از اعتیاد به اینترنت چیست و چگونه مى توان اعتیاد به اینترنت و کمرویى را ارزیابى کرد. دکتر کى سى یونگ تعریف خوبى درباره ی اعتیاد به اینترنت داده است که در اکثر تحقیقات از آن استفاده شده است. یونگ براین باور است اعتیاد به اینترنت (IA) شامل اختصاص بیش از حد زمان یا تمایل به گذراندن وقت جهت شرکت در فعالیت هاى متعدد رایانه اى و اینترنتى است که شامل این موارد است:
1 ـ ارتباط موقت، استفاده از اتاق هاى گفت وگو یا برنامه هاى گفت وگو
2 ـ بازى هاى اینترنتى ، انجام بازى هاى ویدیویى رایانه اى یا اینترنتى
3 ـ استفاده ی بیش از حد از اطلاعات، جست و جو و جمع آورى داده
4 ـ اعتیاد به اینترنت، استفاده از رایانه براى بازى
 بعد دیگر موضوع مورد بررسى مسأله کمرویى است. کمرویى مى تواند به عنوان رفتار و ارتباط با مشکل در موقعیت هاى اجتماعى تعریف شود. کمرویى یک ویژگى است که تقریباً در 40 درصد از افراد دیده مى شود. احتمالاً زنان بیشتر تجربه ی کمرویى داشته اند. برخى پژوهشگران درصدد این هستند تا کمرویى را به عنوان مشخصه هاى یک شخصیت «متمایز» که مى تواند منجر به طیفى از مشکلات اجتماعى شود بیان کنند.
تسایى و لینز  در مقاله «اعتیاد به اینترنت نوجوانان در تایوان: یک مطالعه به روش مصاحبه اى »، به دنبال برخى از تحقیقاتى که قبلاً با استفاده از مقیاس یونگ بر روى شمارى از دانش آموزان 16 و 17 ساله تایوانى انجام شده ، داشتن اعتیاد به اینترنت را مورد شک قرار داده اند. تسایى ولینز با شمارى از دانش آموزان مصاحبه کرده و دریافتند که به نظر مى رسد .
 در باره میزان زمانى که افراد با رایانه کار مى کنند مشکل وجود دارد. یوهانسون و همکارانش نیز عنوان کرده اند تمام مطالعاتى که دراین باره در فنلاند انجام شده نشان مى دهد اعتیاد به اینترنت در 8 تا 10 درصد از آنهایى که مورد مطالعه قرارگرفته اند شایع است.

هر دو تحقیق فوق الزامات اعتیاد اینترنتى را مورد بحث قرار مى دهند اما درباره این که آیا کمرویى مى تواندبه عنوان عاملى کمکى در گرایش به اعتیاد اینترنتى مطرح باشد سخنى به میان نمى آوردند. اگرچه مطالعه اى توسط اسکالى، فیلیپز و استیونسن انجام گرفته که در آن کمرویى و اضطراب به عنوان الگوهاى پیش بینى کننده براى استفاده از اینترنت مورد بحث قرار گرفته اند.
 تعدادى از تحقیقات درباره رابطه میان اعتیاد به اینترنت و کمرویى انجام گرفته است اسکالى و همکارانش تحقیقى را انجام داده اند که شامل مطالعه درباره استفاده از اینترنت، مقیاس کم گویى اجتماعى و فهرست ویژگى هاى اضطراب است که توسط نفر شرکت کننده تکمیل شد.

اگرچه این تحقیق نتوانست نتیجه گیرى کند که کمرویى یک عامل کمکى به اعتیاد به اینترنت است ، اما آنها به نتایج جالبى دست یافتند. آنها دریافتند افراد کمرو و مضطرب بیشتر از کسانى که این قبیل مشکلات اجتماعى را ندارند از اینترنت استفاده نمى کنند، اما آنها توانستند پیش بینى کنند که چه اشخاصى با توجه به زمانى که به اینترنت اختصاص مى دهند مى توانند از سایران جدا بمانند.

علاوه براین آنها پیش بینى کردند افزایش محبوبیت اینترنت و امکانات ارتباطى آن و استفاده هاى خارج از اینترنت مى تواند براى آنهایى که مشکلاتى با جنبه هاى خارج از اینترنت دارند زیان آور بوده و به ویژه موجب انزواى اجتماعى آنهایى شود که از سطح کمرویى بالایى برخوردارند .

همچنین این نکته حائز اهمیت است. همانگونه که درمباحثات یوهانسن و گوتستام نیز ذکر شده، اعتیاد به اینترنت یک پدیده فرهنگى نیست و سرانجام این که اگرچه اسکالى ، فیلیپز و استیونسن کمرویى را به عنوان عاملى کمکى دراستفاده نادرست از اینترنت نشناخته اند، اما آنها فرضیاتى را تنظیم کردند که براساس آن کمرویى به استفاده مفرط از اینترنت براى برقرارى ارتباط کمک مى کند. همان طور که اعتیاد به اینترنت زیادتر مى شود، به منزوى شدن و رفتار نابجا ازنظر اجتماعى بیشتر کمک خواهد کرد.
 پرسشنامه اعتیاد به اینترنت که توسط دکتر یونگ ارائه شده شامل 8 سؤال است . اگر افراد به 5 سؤال یا بیشتر پاسخ مثبت دهند، این احتمال وجود دارد که آنها از اعتیاد به اینترنت رنج مى برند. این سؤالها عبارتند از:
1ـ آیا شما در رابطه با اینترنت احساس شیفتگى مى کنید؟ (درباره فعالیت آنلاین قبلى خود و یا انتظار جلسه بعدى آنلاین شدن فکر کنید)
2ـ آیا احساس مى کنید به منظور دستیابى به رضایت مندى به افزایش میزان زمان استفاده از اینترنت نیاز دارید؟
3ـ آیا شما به طور مکرر تلاش هایى ناموفق براى کنترل ، کاهش یا توقف استفاده از اینترنت داشته اید؟
4ـ آیا هنگامى که مى خواهید ارتباط خود را با اینترنت قطع کنید احساس بى قرارى، بدخلقى، افسردگى یا زودرنجى دارید؟
5 ـ آیا بیشتر از زمانى که قصد داشتید، به اینترنت متصل بوده اید؟
6 ـ آیا به خاطر اینترنت خود را به خطر انداخته اید یا روابط و فرصت هاى شغلى و آموزشى خود را به خطر انداخته اید؟
7 ـ آیا به خاطر وجود اعضاى خانواده،  یا دیگران دروغ گفته اید؟
8 ـ آیا از اینترنت به عنوان راهى براى گریز از مشکلات استفاده مى کنید ( به عنوان مثال احساسات ناامیدکننده ، گناه و افسردگى )؟