ذخایر ارزی کودکانه

 

ذخایر ارزی کودکانه

راه‌های زیادی برای آموزش مباحث پولی و مالی به کودکان وجود دارد. برای شروع می‌توانید داستان زندگی خودتان را برای آنها تعریف کنید، اینکه چطور پول را به‌دست می‌آورده اید، چطور آن را خرج می‌کرده‌اید و چقدر از آن را پس‌انداز نموده‌اید.

آموزش پس انداز کردن به کودکان

شما می‌توانید ساعت‌ها در مورد اهمیت پول و اینکه بچه‌ها باید با دقت پول خود را خرج کنند، برای آنها صحبت کنید.

همان‌طور که می‌دانید بهترین معلم انسان‌ها تجربیات آنها می‌باشد. این نکته کلیدی در راه آموزش مباحث مالی و پولی برای کودکان شما است، اجازه دهید آنها تجربه کنند.

در اینجا ما بعضی از راه‌های تشویق کودکان برای داشتن پس‌انداز و مدیریت پول را معرفی کرده‌ایم. یکی از مهمترین اهداف مقاله، فهماندن این مساله به کودکان می‌باشد که پول روی هیچ درختی به وجود نمی‌آید، علاوه بر این آموزش مباحث مالی به کودکان، در بلندمدت باعث می‌شود که آنها مسوولیت‌های مالی را به طور منطقی پذیرفته و از مشکلات بر سر راه خود، به راحتی عبور کنند.

کمک کنید تا حسادت نکند

 

ورود نوزاد دوم به خانواده برای کودک اول، بحران بزرگی را به وجود میآورد اما بر اساس چگونگی رفتار والدین با فرزند بزرگتر، ممکن است او حسود و کینه‌توز بار آید یا مهربان و دور از حسد. از این رفتار مطلعید؟

حسادت به فرزند تازه وارد

او که تا آن زمان مورد توجه والدین بوده است با آمدن نوزادی دیگر موقعیتش را در خطر می‌بیند و احساس ناخوشایندی پیدا می‌کند. از یک طرف دوست دارد به او بپیوندد و از طرفی احساس می‌کند جایگاه خود را از دست داده است. حالا برادر یا خواهر جدید، مرکز توجه والدین شده است. پس روی تخت او می‌خوابد، اصرار دارد شیشه شیر را او در دهانش بگذارد، نوزاد را در بغل گرفته، محکم می‌فشارد و...

هیجان حسادت در 14، 15 ماهگی کاملاً دیده شده است. یعنی اگر مادر یک نوزاد 14 ماهه، نوزاد دیگری را در آغوش بگیرد، نوزاد خودش واکنش نشان می‌دهد.

فرزندان خود را لای پر قو بزرگ نکنید!

پنهان کردن واقعیت‌ها از کودکان نه تنها به سلامت روحی و روانی آنها کمک نمی‌کند بلکه در آینده آنها را دچار مشکلات روحی جدی می‌کند.

سال جدید بهتری برای فرزندانمان بسازیم.

عادات سالم در افراد از سنین ابتدایی زندگی شکل می‌گیرند، در سال جدید به فرزندانتان کمک کنید زندگی بهتری داشته باشند.

الگوی خوبی باشید تا فرزندانتان بیاموزند از خشونت دوری کنند

کتک زدن، سرزنش کردن و تحقیر کردن به کودکان می‌آموزد که می‌توانند با دیگران چنین رفتارهایی داشته باشند و این‌گونه، مشکلات را حل کنند. هرگز برای تربیت فرزندانتان از تنبیه بدنی استفاده نکنید.

دلایل اضطراب کودکتان را بدانید

در دوران کودکی بزرگ‌ترین ترس کودک جدا شدن از مادر است که برای بقا به طور غریزی در او به وجود می‌آید.
به‌گونه‌ای که در نوزاد هفت‌ماهه ترس از چهره ناشناس و غریبه پدید می‌آید و به دنبال آن در صورت شکل‌گیری دلبستگی ناایمن اضطراب جدایی به وجود خواهد آمد. ترس‌های دوران کودکی به نوعی واکنش به محیط اطراف و کمبود امنیت در آن است.
طی دوران رشد ما شاهد ترس‌های مختلفی از جمله ترس از صدای بلند و اشیای تیره در کودکان زیر یک سال و ترس از تاریکی، حیوانات، هیولا، ارواح و... در کودکان بزرگ‌تر خواهیم بود که قابل انتظار و اغماض خواهند بود زیرا گذرا هستند و برخورد صحیح با آن از بین رفتن آنها را امکان‌پذیر می‌کند. چنانچه ترس‌های طبیعی ادامه پیدا کرده و شدت یابد، با علایمی چون اختلال در خواب، پرخاشگری، ناخن جویدن، شب‌ادراری و لکنت زبان مواجه خواهیم شد که زندگی روزانه کودک را دچار اختلال می‌‌کند و در این زمان مراجعه به روانشناس کودک الزامی بوده و در صورت عدم رسیدگی به موقع به وخامت آن افزوده خواهد شد و عملکرد کودک را در بزرگسالی در حوزه‌های تحصیلی و شغلی و خانوادگی دچار خدشه می‌کند.

انتقاد والدین از وزن دختران عزت نفس آنها را کاهش می‌دهد

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد انتقاد خانواده‌ها از وزن و یا عادات غذایی دختران آثار ماندگاری بر عزت نفس آنها می‌گذارد.

به گزارش رویترز هلث از نیویورک، محققان با مطالعه ‪ ۴۵۵‬دانشجوی دختر که از اندام خود ناراضی بودند، دریافتند بیش از ‪ ۸۰‬درصد آنها ، والدین و یا خواهر و برادرانشان در دوران کودکی از ظاهر اندام آنها ایراد می‌گرفته‌اند.بسیاری معتقدند این انتقادها نمایانگر فقدان عشق و علاقه و حمایت در خانواده است. و حتی نمایانگر بدرفتاری عاطفی است بطوری که برخی در بین خانواده آنها را “زشت”، “خنگ” و “تنبل” می‌نامیدند.
در عین حال در پاره‌ای از موارد والدین و یا خواهر و برادران فقط گاهی در مورد وزن و اندام آنها نظر منفی خود را ابراز می‌کردند.
نویسنده این مطالعه در مجله “‪ “Pediatrics‬گزارش داد: “این اطلاعات نشان می‌دهد حتی چند مورد انتقاد هم می‌تواند تاثیر منفی داشته باشد.” این محققان که “دکتر “سی. بار تیلور” از مرکز پزشکی “استنفورد” در “کالیفرنیا” ریاست آنها را بر عهده داشت، می‌گویند در خانواده‌های حمایتگر فقط چند بار انتقاد تاثیر به ویژه مخربی بر دختران می‌گذارد.

از این رو والدین باید بدانند کلام آنها می‌تواند بر احساس دختران در مورد خودشان تاثیر ماندگاری داشته باشد.

تمامی زنان شرکت‌کننده در این مطالعه در تحقیق بزرگتر پیشگیری از اختلال تغذیه‌ای شرکت کرده بودند.

این زنان به دلیل نگرانی‌های بیش از حد خود درباره وزن، اندام و عادات غذایی جزو گروههای پرخطر محسوب می‌شوند.

در آغاز این مطالعه، این زنان مجموعه‌ای پرسشنامه را پرکردند از جمله در یکی از این پرسشنامه‌ها درباره اظهار نظرهای منفی که در دوران کودکی درباره آنها می‌شد و میزان عزت نفس آنها پرسیده شده بود.

بیشتر این زنان گفتند اعضای خانواده اظهار نظر منفی در مورد شکل اندام آنها می‌کردند.

بر اساس گزارش‌های آنها، بیش از نیمی از مادران و تقریبا ‪ ۴۰‬درصد از پدران و ‪ ۴۰‬درصد خواهران و برادران چنین نظراتی داده‌اند.

در این مطالعه دیده شد، زنانی که پدر و مادرشان چنین جملاتی به آنها گفته بودند از عزت نفس کمتری برخوردار بودند و فقدان حمایت خانواده را احساس می‌کردند.

به گفته تیلو و همکارانش ، والدینی که درباره وزن و سلامت دختران خود نگران هستند باید بدون اینکه به انتقاد از آنها بپردازند راه‌هایی را برای ارائه “توصیه سازنده” درباره غذا خوردن سالم و ورزش بیابند.

به گفته این محققان، الگو بودن والدین در رعایت رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و خودداری از ایراد گرفتن از اندام خودشان در این زمینه بااهمیت است.

تنبیه کودک

( در بسیاری از جلسات گروهی و یا دانشگاهی، این پرسش پیش آمده که باید تنبیه کنیم یا نکینم؟)
بعضی از والدین معتقدند، باید کودکان را تنبیه کرد تا قانونمند شوند و یا می گویند: تنبیه تنها چیزی است که درک می‌کند. حال اگر شما روزهای کودکی خود را به یاد بیاورید، حتماً خاطرات آن روزهایی را که تنبیه شده اید در ذهن خود مرور می نمائید. چه احساسی داشتید؟ ‌تنبیه می‌تواند به احساس کینه و نفرت، انتقام جوئی، نافرمانی و گردنکشی، ‌احساس تقصیر دائم، بی ارزشی و نفرت از خود منجر شود. تنبیه نه تنها مؤثر واقع نمی‌شود و موجب سردرگمی کودک می‌شود، بلکه ذهن طفل به جای تأسف از انجام کار ناشایست و تفکر درباره چگونگی اصلاح اوضاع، سرشار از افکار انتقام جویانه می‌شود. حالا پرسش دیگری پیش می‌آید:

"سن مصرف مواد مخدر در کشور به 10 سالگی رسید"

سن مصرف کنندگان مواد مخدر در کشور در حال حاضر به 10 سالگی رسیده است و این می تواند یک خطر بسیار جدی برای نسل جوان جامعه باشد.  مسئولان نیز باید سعی کنند فضاهایی را برای مردم ایجاد کنند تا مردم در شرایط بد روحی بتوانند اوقات خود را درآنجا بگذرانند و متاسفانه امکاناتی که امروزه برای مردم فراهم است قیمت آنها بیشتر از فروش مواد مخدر است. روشی که امروزه در جامعه  در رابطه با اعتیاد برای مردم در نظر گرفته شده است در رابطه با پیشگیری، بحث آموزش است و البته  افزایش آموزش لزوما به تغییر رفتار در افراد منجر نمی شود و باید سعی کنیم کارهای خود را در حوزه رسانه افزایش دهیم .  البته باید توجه داشت کار در حوزه رسانه نیازمند زمان زیادی است تا منجر به تغییر رفتار شود و هنرمند باید در این موضوع به صورت مستمر کار کند.   کارها در حوزه رسانه و همسالان بیشتر شود چرا که بیشتر افرادی که به سمت مواد مخدر می روند تحت تاثیر فشارهای همسالان است و باید سعی کنیم افراد را به سمت کارهای مفید و مثبت سوق دهیم و راه درست را به مردم نشان دهیم.

 هنرمند می تواند با استفاده از ارائه محصولات فرهنگی در ارتباط با موضوعاتی همچون ارائه  اطلاعات حقیقی و درست، کاربردهای خانواده در  حوزه پیشگیری  و ایجاد مهارت بین والدین و فرزندان در این حوزه به جامعه کمک کند. در سال 84  دوسوم مواد مخدر ما از کشورهای خارجی وارد کشور می شد و فقط یک سوم آن در کشور تولید می شد، اما متاسفانه در حال حاضر بخش عمده مواد مخدر در داخل کشور تولید می شود و بیش از نیمی از معتادان ما را معتادان کراک و هروئین تشکیل می دهند. درحال حاضر بیش از یک میلیون معتاد در کشور داریم و در ایران در هر دو ساعت یک معتاد از دنیا می رود.   در سال گذشته  بیش از هزارو 495 در ارتباط با کشف مواد مخدر شکل گرفت.

تعامل معلم و دانش آموز

درراستای پاسخ به این سوال اساسی که آیا شیوه های تعامل میان معلمان ودانش آموزان منطبق با ارزش های فرهنگی موجود می باشد.دراین مقاله نخست به اهمیت مطالعه فرهنگی در جوامع اشاره نموده وسپس ضمن بیان فلسفه تعلیم وتربیت و اهمیت آن، نظر اسلام در خصوص این مقوله ونیز شیوه تعامل میان معلم و دانش آموز را ذکر نمود و سپس تاثیر ارزش های فرهنگی برشیوه های تعامل میان معلم و دانش آموز عنوان می گردد. دراین مقاله برای مطالعه و بررسی شیوه های تعامل، ازالگوی چهار بعدی هافستد استفاده شده است. لذا ضمن تعریف هریک از ابعاد چهارگانه فاصله قدرت، فردگرایی - جمع گرایی، مردسالاری - زن سالاری وپرهیز از ابهام، به ویژگی های هرکدام اشاره نموده و سپس نتایج  پژوهشی هافستد در مورد ایرانیان را ذکر کرده و ویژگی های تعامل معلم و دانش آموز درهریک از ابعاد چهارگانه در جداولی ارئه می گردد.

درخاتمه ضمن جمع بندی مطالب، تاکید می گرددکه نظام  آموزشی یکنواخت و یکسان برای جوامع که از تنوع قومی و فرهنگی برخوردار می باشند از اثربخشی لازم بهره مند نخواهد بود. چرا که شیوه های تعامل، روش های تدریس و... درهریک نظام آموزشی بایستی منطبق برفرهنگ مردم آن جامعه باشد.

مطالعه فرهنگ وعناصر عمده آن برای هرفرد لازم و ضروری است اما بیش از همه معلم باید به فرهتگ جامعه آشنا باشد. چنانچه خواهیم دید مدرسه هدف خود را از جامعه می گیرد ویکی از وظایف مدرسه آشنا ساختن افراد به فرهنگ جامعه است. بنابراین برای اینکه معلم بهتر ریشه واساس هدف های تربیتی را درک کند و با وضع صحیح تری شاگردان را به امور فرهنگی آشنا سازد، باید مطالعاتی عمیق واساسی درباره فرهنگ جامعه داشته باشد. تهیه برنامه تعلیماتی و انتخاب مواد مفید ولازم، کار مدرسه ومعلم است. اطلاعات فرهنگی معلم او را در انتخاب مواد متناسب و یاد دادن آنها به شاگردان کمک می کند. راه  اداره کلاس و روابط معلم با شاگردان در فرهنگ های مختلف فرق می کند. دریک جامعه معلم به منزله دیکتاتوری است که باید فرمان او بدون چون وچرا اجرا گردد وهمه چیز تابع تمایلات، فهم، اطلاعات و تجربیات او است.  در صورتیکه در اجتماع دیگر معلم فقط وظیفه راهنمایی را به عهده دارد وخود مانند سایر شاگردان عضو کلاس است. در چنین اجتماعی معلم در تنظیم برنامه، انتخاب کتاب، اتخاذ روش یا روش های معین در تدریس و تعیین هدف های تربیتی از شاگردان کمک می گیرد. دراین زمینه اگر معلم آشنا به فرهنگ جامعه نباشد نمی تواند طرز کار و روابط خود را با شاگردان آن طوری که ازاو انتظار می رود تعیین نماید.

 بنابراین سوالات اساسی که دراینجا مطرح می گردد این است که آیا نظام آموزشی موجود با ارزش های فرهنگی ما هماهنگی وهمخوانی لازم را دارد؟ آیا شیوه های تدریس معلمین با ویژگی های فرهنگ ما متناسب می باشند؟ ارزش های فرهنگی و شیوه های تعامل چه ارتباطی با یکدیگر داشته و آیا درنظام آموزشی ما به این مقوله ها توجهی شده ویا می شود؟

دوستی های دوران نوجوانی

والدین و مسوولان همیشه درباره روابط همتایان با یکدیگر هشدار می‌دهند اما همتایان می‌توانند تاثیرات مثبت عمیقی روی یکدیگر داشته باشند.از اینکه ناچارم همیشه فلان لباس را بپوشم و بهمان کار را بکنم تا دوستانم مرا بپسندند و من را در جمع خودشان راه دهند، خسته شده‌ام. من دوست دارم بنا به میل و سلیقه خودم زندگی کنم. طبیعی است که بعضی از مردم فیلم‌های مورد علاقه مرا دوست ندارند، جور دیگری لباس می‌پوشند یا اصلا آرایش نمی‌کنند. دوست ندارم به میل دوستان و همسالانم سبک خاصی را در زندگی داشته باشم. هر کس باید آن طور که می‌خواهد زندگی کند و در عین حال به وجود و شخصیت خودش افتخار کند چون اگر همه ما شبیه هم باشیم،چه‌طور می‌توانیم با آدم‌های تازه و متفاوت آشنا شویم؟

اعتماد به نفس فرزند

اعتماد به نفس تأثیر مهمی در سازماندهی رفتارهای سالم و سازنده فردی و اجتماعی انسان‌ها دارد، در نتیجه والدین، نهادها و مربیان آموزشی همه می‌خواهند بدانند بهترین راه برای درونی کردن این حس در کودکان و نوجوانان چیست؟ به ویژه که پژوهشگران روانشناسی نیز معتقدند فقدان اعتماد به نفس در افراد، پایه و اساس بسیاری از معضلات اجتماعی است.

ولی واقعیت این است که گر چه در زمینه اعتماد به نفس، بیش از صد سال مطالعه و تحقیق ‌شده است، اما هنوز نتیجه قطعی‌ به دست نیامده و متخصصان همچنان درباره ماهیت اعتماد به نفس و چگونگی تکامل آن بحث می‌کنند. با وجود این بیشتر پژوهشگران معتقدند پدر و مادر و خانواده در پی‌‌ریزی و تکامل شخصیت بچه‌ها نقشی اساسی‌ دارند.

اما به راستی اعتماد به نفس چیست؟ فرهنگ لغت و‌بستر  آن را این‌گونه تعریف می‌کند: «اعتماد به نفس یعنی احساس رضایت و اطمینان در وجود خود. یعنی شما درباره خود چگونه فکر می‌کنید و چه احساسی از خودتان دارید؟»