وقت شد باز از تو بنویسم

تمام علوم دنیا را می­دانم ولی چه فایده؟ منی که نتوانم یک دوستت دارم ساده را بفهمانم یا بفهمم حالا همه­ی علوم را هم که بدانم کجا را فتح خواهم کرد؟ می­خواهم استفاده­ی ابزاری کنم از دانسته­هایم در جهت ربودن احساسات تو و معطوف کردنشان به سمت خودم.

می­خواهی بنشینم و مقاله­یی بنویسم در باب ادبیات و در آن شرح مفصلی ارایه دهم از ادبیات ناب چشم­های تو وقتی با من چشم در چشم می­شوی و بگویم که چگونه چشم­هایم کم می­آورند در برابر بار ادبی آنها؟ مقاله­ای بنویسم از ریاضیات و بپردازم به اینکه نمودار زندگی­ام چطور در لحظه­ی ورود تو به آن انفصال قائم پیدا کرد. در ادامه هم بپردازم به اثبات هندسی زاویه­ی نگاه تو از گوشه­ی چشم که مرا می­پاید. یادداشتی از فلسفه و بیان تفصیلی اینکه فلسفه­ی آفرینش تو چه بوده و نیز بررسی فلسفی زندگی با الگو قرار دادن ماهیت وجودی تو. یادداشتی در باب عرفان و بیان رابطه­ی مستقیم­ات با سعادت. اینکه چطور وقتی به چشمانم خیره می­شوی به سعادت می­رسم. به رابطه­ی عطر تن تو با احساس نزدیکی به خدا نیز اشاره خواهم کرد. نوشته­یی با موضوع نجوم و ارایه راه­کارهایی برای رصد کردن چشم­های تو در تاریکی و پشت پنجره­ای خیلی آن طرف­تر. در مقاله­ی پزشکی هم شرحی بدهم از علل بالا رفتن ضربان قلب در اثر نگاه­های تو. مقاله­یی هم در باب آمار،  در ضمیمه­اش هم آمار مفصل و دقیقی ارائه دهم از تمام دفعاتی که چشم­هایم تو را دنبال کرد و تو در دل جمعیتی که مثل مورچه در هم می­لولیدند گم شدی. به هنر هم بپردازم و بیان کنم که چشم­های تو حتا در بزرگترین پرده­های نقاشی نیز نمی­گنجند. در گزارش هواشناسی هم هشدار بدهم که هوا پس است وقتی روی برمی گردانی از من.