به مردی که این رفتارها را دارد، دل نبندید!

برخی از رفتارها ی مردان هست که با هیچ بهانه ای توجیه نمی شوند‎

طبیعی است که میان شما و مرد زندگی تان اختلاف نظرهایی باشد اما برخی از رفتارهاست که با هیچ بهانه ای توجیه نمی شوند. شما زن قدرتمندی هستید، باید قدر خود را بدانید و به هیچکس، حتی مرد زندگی تان، این اجازه را ندهید تا با شما چنین رفتارهایی داشته باشد.

مطمئنا در هر سنی که باشید یا هر سطح تجربه‌ای که داشته باشید، اینکه بدانید مردی به شما علاقه دارد یا نه کار دشواری است. خیلی از مردها ترجیح می‌دهند به صورت یک راز باقی بمانند، اما برای بیشتر مردها باید از طریق نشانه های رفتاری متوجه نیت قلبی‌شان شد. اگر نمی‌دانید طرف مقابل تان به شما علاقمند است یا نه و مطمئن نیستید که باید از رابطه بیرون بیایید یا خیر، در زیر به علائمی اشاره می‌کنیم که نشان می‌دهد مردتان چندان به شما علاقه‌مند نیست. اگر مردی که در زندگی‌تان است چند مورد از این خصوصیات را دارد، زمان آن رسیده است که به او «نه» بگویید. 

جایگزین های درست برای تنبیه بدنی کودکان

وجود رابطه مثبت و تعامل مناسب میان والدین و فرزندان، زیربنای پرورش صحیح یک کودک است. تا زمانی که کودک در تعامل خود با والدین عشق و امنیت کافی و لازم را کسب نکند، نمی توان از او انتظار داشت که رفتار درست را در پیش گیرد، یا به گفته های والدین خود توجه کند. متاسفانه یکی از مهم ترین عواملی که به رابطه والد-کودک لطمه وارد می سازد تنبیه کودک و خصوصاً استفاده از شیوه های افراطی یا روش های تادیب جسمانی است. در واقع هر بار فریاد کشیدن، تحقیر کردن، مورد تمسخر قرار دادن و یا کتک زدن کودک تاثیرات منفی گسترده ای بر روان کودک برجا خواهد گذاشت، در ادامه به برخی از آن ها اشاره می شود:

 

کودک شما از هر رفتاری چه می آموزد؟

*اگر کودک با نکوهش و انتقاد بزرگ شود، محکوم کردن را می‌آموزد.
* اگر کودک با دشمنی و خصومت بزرگ شود، جنگیدن را می‌آموزد.
*اگر کودک با ترس و اضطراب بزرگ شود، بیمناک و نگران بار می‌آید.
*اگر کودک با ترحم و دلسوزی بزرگ شود. متأسف و بدبخت بودن را می‌آموزد.
*اگر کودک با تمسخر و ریشخند بزرگ شود، خجالتی بار می‌آید.
*اگر کودک با حسادت و چشم و هم‌چشمی بزرگ شود، حسود بار می‌آید
*اگر کودک با شرم و خجالت بزرگ شود، احساس گناه را می‌آموزد.
*اگر کودک با صبر و مدارا بزرگ شود، صبور و بردبار بار می‌آید.
*اگر کودک با تشویق و دلگرمی بزرگ شود، رازدار و بی‌پروا بار می‌آید.
*اگر کودک با تمجید و تحسین بزرگ شود، تقدیر و قدردانی کردن را می‌آموزد.
*اگر کودک با تمجید و تصویب بزرگ شود، خودستائی را می‌آموزد.
*اگر کودک با پسند و پذیرش بزرگ شود، دستیابی به عشق و محبت در جهان را می‌آموزد.
*اگر کودک با درستکاری و صداقت بزرگ شود، معنای حقیقت و عدالت را می‌فهمد.
*اگر کودک با دوستی و مهربانی بزرگ شود، جهان را محلی زیبا برای زندگی می‌یابد
*اگر کودک با وقار و آرامش بزرگ شود، داشتن آرامش خاطر را می‌آموزد.

به این دلایل کودک تان را ببوسید

تماس نزدیک لب، دهان و بینی و افزایش احتمال انتقال آلودگی ها و عوامل بیماری زا و شیوع بیماری هایی مانند آنفلوانزای خوکی، برخی والدین را درمورد بوسیدن زیاد فرزندشان دچار تردید کرده است. در حالی که بوسیدن می تواند فواید بسیار زیادی داشته باشد. مطالعه های جدید نشان داده فواید بهداشتی بوسیدن کودکان (مخصوصا توسط مادر) بر سلامت آنها در سال های آینده نیز تاثیرگذار است. 

پرورش مسئولیت پذیری کودک

پرورش مسئولیت پذیری کودک با پذیرش خطاها و تقویت توانایی ها
چگونه و چه زمانی مسئولیت را برعهده کودکمان بگذاریم
 
اشاره

یکی از موضوعات مهمی که در حوزه تربیت فرزند مطرح می شود، این است که از چه زمانی می توانیم از بچه ها توقع انجام کاری را داشته باشیم. به عبارت دیگر چه زمانی می توانیم مسئولیت انجام کاری را به عهده فرزندانمان بگذاریم و توقع انجام آن را داشته باشیم. طرح این مسئله به ویژه دردوره ای که والدین بیش از حد به برآوردن نیازهای کودک می پردازند و انجام کار توسط آن ها را تا جای ممکن به تعویق می اندازند، بسیار ضروری به نظر می رسد. زیرا اگر کودک طی سال های رشد و تکامل خود هرگز درنیابد که در چارچوب خانواده وظایف و مسئولیت  هایی برعهده دارد، بدیهی است که در دوران بزرگسالی از زیر بار وظایف و مسئولیت های خود شانه خالی کند.
  

از چه سنی می‌توان بچه‌ها را در خانه تنها گذاشت؟

اگر فرزندتان در زمان‌های معینی قرار است در خانه تنها بماند، بهتر است برای آن زمان‌ها از قبل برنامه‌ریزی داشته باشید. او را به کلاس‌هایی که علاقه دارد بفرستید، ‌اجازه بدهید از فضای کتابخانه متناسب با سنش استفاده کند یا به منزل یکی از اقوام برود.

 

بچه بد اصلا وجود ندارد!

پدرومادری که می‌گویند با فرزندم مشکل دارم، اغلب دو گروه هستند؛ یا شناختشان از رشد و سن کودک کافی نیست و توقعات بیش از حدی از او دارند و گمان می‌کنند بچه کم‌کاری می‌کند یا در تعیین حد و حدود برای فرزندشان اهمال‌کاری می‌کنند و ضرورت پایبندی به آن و رعایت قوانین را که از مهم‌ترین اصول تربیت کودکان است، نادیده می‌گیرند.

تجربه ثابت کرده اغلب والدین ایرانی در این زمینه دچار مشکل هستند. آنها از یک‌سو به قانونمندی درهمه موارد مرتبط با کودک مثل داشتن زمان و مکان خواب، غذاخوردن، گردش و... معتقد نیستند یا اگر هستند به اشتباه آن را معادل دستورهای خشک یا تنبیه‌هایی سخت می‌دانند و از سوی دیگر در تعریف و تمجید بجا و اصولی از بچه‌ها که واقعا برای آموختن قوانین زندگی به خردسالان ضروری است، کم‌کاری می‌کنند.  

چرا کودکم بی احترامی می کند؟

آیا از دست بی ‌احترامی‌ فرزندتان خسته شده‌اید؟‌ آیا هر حرفی که می ‌زنید فرزند شما با چشم غره و طعنه به شما نگاه می ‌کند؟ آیا آنها بسیار حراف هستند و خیلی حرف می ‌زنند و به شما بی ‌احترامی می ‌کنند؟ اگر شما نیز در گروه این والدین قرار دارید، مقاله زیر را بخوانید تا دریابید که چگونه می‌ توانید فرزندتان را کنترل و مدیریت کنید. اگر به رفتار کودکتان واکنش نشان ندهید و آن را قوی ‌تر نکنید، به احتمال زیاد آن رفتار خیلی زود فراموش ‌شان می ‌شود. بی ‌احترامی کودکان به والدین به صورت یک زنجیره در یک ردیف قرار دارد و در درجه اول به احساسات کودک مرتبط می‌ شود و درست از زمانی آغاز می‌ شود که کودک احساس می ‌کند، در مورد او عدالت رعایت نشده است و دچار سرخوردگی و خشم می ‌شود. 

دوست خیالی کودک

 مادر: پسر چهار ساله من مدام با یک نفر حرف می زند و می گوید دوستش است. به او غذا می دهد، بازی می کند و هر کار اشتباهی که انجام می دهد به گردن او می اندازد و هر چقدر سعی می کنم او را متقاعد کنم که چنین کسی وجود ندارد، متقاعد نمی شود.
کارشناس: بچه ها در سنین سه تا پنج سالگی خیلی وقت ها دوست خیالی دارند و جز روند طبیعی رشد آنهاست که نشان دهنده قدرت تخیل اوست. 

به کودکانمان گوش دهیم

باز نگه داشتن پل ارتباطی میان کودکان و والدین، بسیار مهم است. ما از کودکانمان می‌خواهیم تا افکار و احساساتشان را با ما در میان بگذارند، تا بتوانیم آن‌ها را درک کنیم و در بحران‌های زندگی به یاری آن‌ها برخیزیم. انتظار داریم به جای آن‌که واکنش منفی نشان دهند احساسات خود را به طور مناسب بیان کنند، به حرف ما گوش کنند وکاری را که از آن‌ها می‌خواهیم انجام دهند.
بچه‌ها به طور غریزی نمی‌دانند که چه‌طور باید افکار و احساساتشان را بیان کنند، همچنین به طور خودکار آماده گوش دادن به دستورات و پیروی از آن‌ها نیستند و برای انجام این مسؤولیت‌ها باید آموزش ببینند. والدین در اغلب موارد مجبورند روش‌های ارتباطی خود را بهبود بخشند. در این‌باره به نکات زیر توجه کنید: 

مادر نمونه

ویژگی‌هاى مادر نمونه:1ـ نیازهاى عاطفى کودک،2ـ نیازهاى جسمى،3ـ نیازهاى علمى،4ـ نیازهاى تربیتى،5ـ مدیریت خوب

از زمره صفات ثبوتى و فعل خداوند «خالقیّت» و «ربوبیت» است. یعنى هم آفریدگار است و هم پروردگار. جریان این دو صفت الهى در مورد انسان به توسط پدر و مادر انجام مى‏شود و این دو هستند که وسیله پیدایش او در حیات مادى و رشد و تربیت او به ویژه در ایام کودکى‏ اند.

خداوند عشق والدین و به خصوص مادر به فرزند را به ویژه در دوران کودکى و نیاز او به آنان را به صورت غریزى در نهادشان قرار داده و مراقبت از او را به توصیه و دستور واگذار نفرموده است، زیرا تخلف از دستور و فرمان مولى به وفور ممکن است، ولى سرپیچى از حکم غریزه بسیار نادر و مشکل است و او با این تدبیر خود از تلف شدن و دور انداختن کودک به جهت رنج زیاد آن به وسیله والدین، جلوگیرى و پیش‏گیرى کرده است.

در صورتى که علاقه و توجه فرزند در دوران پس از کودکى به پدر و مادر به طور غریزى نیست و بیشتر به عواطف، تعهد و احساس مسؤولیت او بستگى دارد و بدین لحاظ در خصوص مراقبت والدین از کودک خردسال خود نیازى به دستور و تأکید نیست ولى در مورد احسان و رعایت احترام به پدر و مادر از سوى فرزند، فرمان و توصیه الهى است که مى‏تواند فرزند را تا آخر عمر خود به پاس داشت حقوق والدین وادار کند. 

چرا کودکان نق می‌زنند؟

بچه ها می دانند که چرا آنها نق می زنند؛ به خاطر اینکه موثر است. با این حال این بدین معنی نیست که شما نمی‌توانید از آن جلوگیری کنید.

 بچه ها می دانند که چرا آنها نق می زنند؛ به خاطر اینکه موثر است. با این حال این بدین معنی نیست که شما نمی‌توانید از آن جلوگیری کنید. 

10 چیز که همه کودکان واقعا نیاز دارند

همه کودکان به مبانی ابتدائی زندگی یعنی غذا، گرما، پناهگاه و پوشاک نیاز دارند. ولی چیزهای دیگری همچون عشق و احساس امنیت نیز در همین سطح اهمیت قرار دارند. با تأمین نیازهای زیر می توان کودکانی قوی، برومند و با اعتماد به نفس پرورش داد.

 

چگونه تنها خوابیدن را به کودک آموزش دهیم

کودک را تا تختش همراهی کنید، به او شب به خیر بگویید و او را ببوسید. به کودک قول دهید که بعد از یک دقیقه دوباره برمی گردید و او را می بوسید به شرط آنکه روی تختش دراز بکشد

   

با کودک خود درباره خدا اینگونه صحبت کنید.

دغدغه بسیاری از والدین این است که آیا می‌توانند با فرزندانشان درباره موضوع پیچیده ای چون خدا صحبت کنند؟ آیا بچه‌ها را می‌توان با مفاهیمی چون خدا، پیامبر، جهان آخرت، آفرینش و هستی، تکلیف، عبادت و مانند آن آشنا کرد و درباره آنها بحث کرد؟

حرف زدن درباره خدا از این جهت حائز اهمیت است که می‌تواند بهترین راه برآوردن مهم‌ترین نیازهای کودکان باشد، زیرا کودکان بیش از بزرگ‌سالان خود و اطرافیانشان را نیازمند به تکیه گاه قوی و مهربانی می‌بینند که قادر است همه آرزوهای آنها را برآورده سازد. 

به این کودک « برچسب » نزنید!

برخی از کودکان دیر با دیگران گرم می‌گیرند، آنها قبل از آنکه از یک مهمانی لذت ببرند نیاز دارند موقعیت را ارزیابی کنند اما برخی کودکان درونگرا هستند و نیاز دارند زمانی را با افکارشان تنها باشند.

 

کودک شما اینگونه زبان می آموزد

به جای قصه خواندن برای کودکانتان با آنها حرف بزنید... به کودکان خود اجازه دهید افکار درون ذهنشان را بیرون بریزند ... حتی اگر در حد چند کلمه بی‌معنی است.
UCLAگفت: بسیاری از متخصصان والدین را تشویق می‌کنند تا برای کودکان خودشان قصه بخوانند تا به این ترتیب علاوه بر ایجاد حس آرامش در کودک او را با لغات و اصطلاحات جدید آشنا کنند. اما با این روش نقش کودک در تبادل اطلاعات نادیده گرفته می‌شود و به این ترتیب کودکان ما به اندازه کافی سخن نمی‌گویند.

محققین در طی یک بررسی 275 کودک را بین سنین 1 تا 4 سال مورد مطالعه قرار دادند و سعی کردند تأثیر عوامل مختلف مانند صحبت کردن آ‌نها با والدینشان، با دیگر کودکان و تماشای تلویزیون را بر قدرت تکلم کودکان بسنجند. بعدها از این کودکان آزمایشاتی به عمل آمد تا قدرت تکلم و زبان‌آموزی آنها در سنین اولیه زندگی مورد بررسی قرار گیرد. در پایان مشخص شد کودکانی که درهنگام شب و قبل از خواب با پدرو مادر خود صحبت می‌کنند نسبت به کودکانی که فقط قصه گوش می‌دهند تا 6 برابر بهتر سخن می‌گویند. آن‌ها لغات بیشتری را می‌دانستند، بهتر از کلمات استفاده می‌کردند و اشتباهات کم‌تری در صحبت کردن خود داشتند. شاید یکی از دلایل آن این است والدین در هنگام سخن گفتن با کودکانشان اشتباهات آن‌ها را تصحیح می‌کردند. چه کودکانی که به داستان گوش می‌کردند هم در قابلیت سخن گفتن خود رشد کرده بودند اما میزان آن‌ چندان قابل توجه نبود. کودکانی هم که قبل از خواب به تماشای تلویزیون می‌پرداختند تقریباً هیچ پیشرفتی از خود نشان ندادند و قدرت تکلم آن‌ها تغییر چندانی نکرد. مطالعات کارشناسان نشان داد کودکان طی یک روزبه طور متوسط نزدیک به 13 هزار لغت جدید را از طریق والدین خود می‌شنوند و همچنین نزدیک به 400 بار با والدین خود به طور مستقیم گفت‌وگو می‌کنند. والدین باید از این فرصت‌ها نهایت استفاده را ببرند و با تصحیح اشتباهات کودکان و معرفی لغات جدید به آن‌ها قدرت مکالمه کودکانشان را تا حد ممکن بالا ببرند. فقط صحبت کردن صرف با کودکان کافی نیست و والدین باید تلاش کنند کودک خود را به حرف زدن تشویق کنند.به کودکان خود اجازه دهید افکار درون ذهنشان را بیرون بریزند حتی اگر در حد چند کلمه بی‌معنی است.

چرا پسرم بچه‌های دیگر را کتک می‌زند؟

وقتی که کودک راه رفتن و تکلم را بیاموزد روش‌های بیان مشکلات هیجانی او هم توسعه می‌یابد. در این حال ممکن است مشکلات هیجانی خود را از راه تخریب و عدم تحرک و مخالفت‌جویی و منفی‌کاری و مانند اینها ابراز کند.


 

کودکان در مراسم سوگواری باشند؟

روانشناسان تربیتی معتقدند که مرگ مقوله‌ای است که بچه‌ها هم باید مثل بزرگترها آن را بشناسند و با آن کنار بیایند.

شخصیت شناسی از روی نقاشی بچه ها

کودک در نقاشی‌های ابتدایی خود که اغلب به‌صورت خط‌نگاری عرضه می‌شوند، با حرکات خود‌به‌خودی و غیرقابل پیش‌بینی دست و بازو، جوشش و طغیان حیاتی و تحریکات طبیعی‌اش را بیان می‌کند. با افزایش سن، کودک شروع به کشیدن اشکال می‌کند تا عواطف و نوع دید شخصی خود را نسبت به اشخاص و اشیا دوروبرش نشان دهد. سرانجام نقاشی‌های کودکان در 9-8 سالگی در اثر استحکام افکار منطقی و تحت قواعد و انتظامات مدرسه و قوانین اجتماعی خانوادگی و وسایل ارتباط جمعی، حالتی بیش از پیش معمولی و همگانی به خود می‌گیرد و کمتر تحت تاثیر احساسات خود به خودی قرار دارد.

کودکی که اسباب بازی هایش را به کسی نمی دهد

بسیاری از رفتارهایی که ممکن است از سوی والدین ناهنجار محسوب شود در حقیقت رفتارهایی است که برای یک مرحله خاص از رشد و تحول کودک طبیعی است. یکی از این مراحل در سنین 2 تا 4 سالگی قرار دارد.

چگونه کودکی سپاسگزار داشته باشیم؟

قدردان بودن نتیجه تفکر مثبت است و بستگی دارد که چه نگرشی از زندگی را به کودکتان نشان بدهید؟ آیا می‌خواهید او نیمه پر لیوان را ببیند و بخاطر داشته‌هایش و آنچه از جهان اطرافش می‌گیرد قدردان باشد؟ اگر این نگرش را می‌خواهید باید به او بیاموزید چگونه دیدگاه مثبت اندیشی نسبت به جهان داشته باشد