دلم میخاد حرف بزنم درد و دل کنم اما کسی نیست هیشکی نیست تنهام ،شاید این تقدیرمه که این جوری باشم ... خب چیکار میشه کرد !!!؟؟؟
با یه قامت شکسته با نگاهی مات و خسته سرشو برده تو شونش ، یه نفر تنها نشسته ،توی تنها ییاش ، یه درده جای پای قلب سرده ، گل سرخی بوده اما ، دیگه پژمرده و زرده ، فارغ از دیروز و فرداش ، غرقه تو دردای درداش ، حسرتش یه عشق نابه ، که وفا کنه به عهداش !!!
منتظر کسی باش که حتی اگر در ساده ترین لباس هم بودی تو را به همه دنیا نشان دهد و بگوید : این دنیای من است .
شبی از سوز گفتم قلم را / بیا بنویس غم های دلم را /
قلم گفتا برو بیمار عاشق / ندارم طاقت این بار غم را /
پروانه احساساتم در دام عنکبوتی افتاد / که عنکبوت سیر است / نه می تواند پرواز کند / نه می تواند بمیرد /
صدا کن مرا که صدایت زیبا ترین نوای عالم است / صدا کن مرا که صدایت قلب شکسته ام را تسکین می دهد / صدا کن مرا تا بدانم هنوز از یاد نبرده ای مرا / نشسته ام تا شاید صدایم کنی و محبت بی دریقت را نثارم کنی .
عمیق ترین درد زندگی مردن نیست بلکه نداشتن کسی است که الفبای دوست داشتن را برایت تکرار کند و تو از او رسم محبت بیاموزی ...