من که تسبیح نبودم چرا چرخاندی ؟

 

 

من که تسبیح نبودم تو چرا چرخاندی ؟
مشت بر مهره تنهایی من پیچاندی

مهر دستان تو دنبال دعایی میگشت
بارها دور زدی ذهن مرا گرداندی

ذکرها گفتی و بر گفته خود خندیدی
از همین نغمه تاریک مرا ترساندی

بر لبت نام خدا بود ، خدا شاهد ماست
بر لبت نام خدا بود و مرا رقصاندی

دست ویرانگر تو عادت چرخیدن داشت
عادتت را به غلط چرخه ایمان خواندی

قلب صدپاره من مهره صد دانه نبود
تو ولی گشتی و این گمشده را لرزاندی

جمع کن، ریشه ایمان دلم پاره شده است
من که تسبیح نبودم ، تو چرا چرخاندی ؟