درباره «آنفولانزا» چه می‌دانید؟

یک ویروس آنفولانزا ممکن است 90 بار کوچکتر از یک گلبول قرمز خون انسان باشد، به اندازه‌ای کوچک که می‌تواند میان امواج نوری پنهان شود. اما همین ویروس کوچک می‌تواند در یک سال به اندازه نیمی از مرگ‌ و میرهای ناشی از تصادفات ترافیکی باعث مرگ انسانها شود. در هر ویروس آنفولانزا از هر فصلی تا فصل دیگر جهش ژنتیکی ایجاد می‌شود و در نتیجه این امر داروها و سیستم‌های دفاعی قبلی را بی‌تاثیر و بی‌فایده میکند. اما پیشرفت‌های اخیر در صنعت داروسازی کشف یافته‌های شگفت‌انگیزی را در علم پزشکی در این زمینه در پی داشته است. از مهمترین علایم آنفولانزا می‌توان به تب، سردرد، درد چشم، گرفتگی بینی، سرفه، گلودرد، خستگی و بدن درد اشاره کرد. ویروسهای عفونت‌زا نوعی مواد شیمیایی را موسوم به پیروژن وارد جریان خون می‌کنند.

این مواد شیمیایی سلول‌های عصبی حساس به سرما را در هیپوتالاموس که ترموستات بدن محسوب می‌شود، تحریک می‌کنند. به این ترتیب هیپوتالاموس دمای بدن افزایش یافته و فعالیت گلبلو‌های سفید خون برای مبارزه با عفونت آغاز شده و در نتیجه این امر منجر به بروز تب می‌شود. همزمان با واکنش التهابی بدن به وجود ویروس در بدن، رگ‌های خونی مغز شروع به باز شدن می‌کنند و این امر موجب تحریک پایانه‌های عصبی در فضاهای بخصوصی از مغز می‌شود. با افزایش تب، ضربان قلب نیز زیاد می‌شود و در نتیجه خون بیشتری به سر تا سر بدن فرستاده می‌شود که وجود این خون اضافه در مغز موجب سردرد می‌شود. موکوس اعضایی مانند چشم‌ها و بینی با هم مخلوط می‌شود و هر دوی آنها در طول عفونت ملتهب می‌شوند. رگ‌های خونی چشم عموما گشاد شده و در نتیجه چشم‌ها قرمز و حساس به روشنایی شده و احساس سوزش پیدا می‌کنند. گرفتگی بینی زمانی بروز می‌کند که رگ‌های خونی در اعضایی که موکوس دارند گسترش پیدا کرده و مایعات و گلبول‌های سفید ضد ویروسی همراه آنها در واکنش به وجود ویروس به این منطقه می‌روند و در نتیجه آن متورم شدن، گرفتگی و آب ریزش بینی است. التهاب مجاری تنفسی و ریزش مخاط بینی باعث تحریک گلو می‌شود که رفلکس آن سرفه کردن است. این سرفه‌های خشک از شایع‌ترین علایم آنفولانزاست در حالیکه سرفه‌های مرطوب از علایم عفونت‌های ثانویه مانند برونشیت یا ذات‌الریه است. گلو درد و دشواری در بلع در اثر التهاب بافت‌های گلو همزمان با حمله ویروس به سیستم تنفسی بروز می‌کند. خستگی ناشی از آنفولانزا به 2 دلیل یا صرف شدن انرژی بدن برای واکنش‌های ایمنی به ویروسها و یا تاثیر سلو‌لهای پیغام رسان واکنش ایمنی به سیستم اعصاب در سراسر بدن بروز می‌کند. همچنین همزمان با گسترش ویروس، گلبول‌های سفید خون در دستگاه ایمنی از داخل شروع به مبارزه می‌کنند و پیغام‌های سیستم ایمنی که در سراسر بدن منتشر می‌شود بر روی سلول‌های عضلانی تاثیر گذاشته و موجب درد عضلانی و بدن درد می‌شود.حتی تا چند سال پیش اقدامات و روش‌های بسیار اندکی برای کاهش شدت و دوره آنفولانزا وجود داشت اما در حال حاضر روش‌های درمانی مختلفی برای معالجه این بیماری وجود دارد. برخی از مواردی که پس از ابتلا به این بیماری باید مورد توجه قرار گیرد به قرار زیر است:1- تب: اگر میزان تب 101 درجه فارنهایت یا کمتر است از آنجا که تب منجر به افزایش واکنش ایمنی می‌شود اجازه بدهید باقی بماند اما تب بیشتر را به کمک داروهایی چون آسپیرین، استامینوفن و یا ایبوبروفن کاهش دهید. در مورد کودکان از آسپیرین استفاده نکنید. برای کاهش دردهای ماهیچه‌ای نیز می‌توانید از این 3 دارو استفاده کنید. برای جلوگیری از خشک شدن آب‌ بدن که در اثر تب یا کاهش مایعات بروز می‌کند مقادیر زیادی مایعات مصرف کنید حتما در صورتی که اشتها برای غذا خوردن ندارید، این میزان برای کودکان و بزرگسالان متفاوت است. مرطوب کردن هوا و خوردن مایعات گرم برای بهبود گرفتگی بینی مفیدست. یکی از راههای مناسب برای بهبود گلو درد شست‌وشوی دهان و گلو با محلول آب و نمک ولرم است. سیگار نکشید چرا که ویروس‌های آنفولانزا پس از رسیدن به مجاری تنفسی آنها را تحریک می‌کنند و سیگار نه تنها این امر را تشدید می‌کند بلکه واکنش ایمنی بدن را نیز کاهش می‌دهد. گاهی اوقات یبوست یا اسهال در هنگام ابتلا به این بیماری در کودکان بروز می‌کند بهترین راه‌حل در این مورد مراجعه به پزشک است.تا جایی که می‌توانید استراحت کنید. یک روز صبر کنید تا دمای بدن شما طبیعی شود. می‌توانید از ویتامین‌هایی چون ویتامین ث و حتی روی برای کمک به بهبودی استفاده کنید. برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری نیز راه‌های مختلفی وجود دارد که در این جا به برخی از آنها اشاره شده است. حتی از واکسن آنفولانزا استفاده کنید این امر به ویژه برای افراد 50 سال یا مسن‌تر و یا افرادی که مبتلا به بیماری‌های مزمن هستند تجویز می‌شود. تزریق این واکسن همچنین برای کسانی که با افراد زیادی در محل کار برخورد دارند تجویز می‌شود.در مورد اطفال خود در زمینه سیستم ایمنی بدن آنها حتی با یک متخصص مشورت کنید.دست‌های خود را مکرر در طول روز شسته و از ماندن آلودگی بر روی آنها جلوگیری کنید. به منظور کاهش احتمال برخورد مستقیم ویروسها به بینی و چشم‌ها از برخورد دست‌ها به چهره جدا خودداری کنید. از ترکیبات ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلف برای تقویت سیستم ایمنی بدن استفاده کنید. سیگار نکشید. برای جلوگیری از گسترش عفونت از دستمال کاغذی استفاده کنید. میزان استرس و فشارهای روحی را کاهش دهید چرا که استرس باعث ضعف واکنش ایمنی در بدن می‌شود. در طول شب 7 تا 9 ساعت بخوابید. از مصرف نوشیدنی‌های الکلی خودداری کنید.