مردی همیشه تأسف می خورد که چرا هیچوقت خدا با اوصحبت نکرده است ، روزی از دوستی پرسید : چرا خدای بزرگ هیچ وقت از آن پیام هایی که برای دیگران می فرستد برای من نفرستاده است ؟! آن دوست در پاسخ گفت : اما خدا که با تو ارتباط برقرار کرده است ؛ خداوند از طریق اشتباهاتت با تو در رابطه است.اشتباهات بازخورد اعمال ما هستند ، اشتباهاتی که برندگان مرتکب می شوند به مراتب بیش از بازندگان است و به این خاطر است که آنها برنده هستند . زیرا آنها با تلاش و تداوم بیشتر توانسته اند بازخوردهای بیشتر دریافت کنند . اشکال کار بازندگان در این است که اشتباه را به منزلۀ یک رویداد بزرگ و نابخشودنی تلقی می کنند و جنبه مثبت آن را در نظر نمی گیرند.
ما از شکست های خود به مراتب بیشتر از پیروزی هایمان درس می گیریم ؛ زیرا وقتی بازنده می شویم به فکر و تأمل و تجزیه و تحلیل و سازماندهی مجدد می پردازیم و طرح ها و تاکتیک های تازه بنا می کنیم ؛اما وقتی برنده می شویم فقط جشن می گیریم ! چیز تازه ای یاد نمی گیریم و این خود دلیل دیگری برای گرامی داشتن اشتباهات است .
شرح زندگی توماس ادیسون سندی معتبر در این زمینه است ، روزی از او سئوال کردند : از اینکه بارها و بارها درتلاش برای ساختن لامپ برق با شکست روبه رو شدی چه احساسی داشتی ؟! ادیسون در پاسخ گفت : من هیچ وقت شکست نخوردم بلکه با موفقیت توانستم هزاران طریقه نساختن لامپ برق را کشف کنم !
این نگرش مثبت نسبت به اشتباه ، ادیسون را قادر به ارائه خدمتی به جهانیان کرد که او را از این حیث در تاریخ بی رقیب ساخته است .
یا مثلأ : کریستف کلمب در جستجوی یافتن راهی سریعتر برای رسیدن به هند ، آمریکا را کشف کرد !
* اشتباهات واقعأ اشتباه نیستند ، بیایید در هر موردی انتظار خطا از خود را داشته باشیم و آنها را به عنوان بخشی از یادگیری بپذیریم . از آن گذشته اگر تا این اندازه در برابر خود جدی و خشک نباشیم زندگی کردن با اشتباهات بسیار بسیار آسانتر خواهد بود .
شکست خوردن هرگز مایه شرمساری نیست ، شرمساری تنها از تلاش نکردن است !
این مطلب خوبه.
اشتباه باهسمیشه تا درس خوبی از ان کار بگیری و دوباره ان اشتباه را تکرار نکنی