ورزش‌ و خودارضایی

نوجوان، آتشفشانی از انرژی و نوجوانی، دوره فعالیت و جنب و جوش است. اگر این انرژی پتانسیل به طور صحیح مدیریت نشود، مشکلاتی را برای نوجوان ایجاد می‌کند که یکی از آنها خودارضایی است. یکی از راه‌های مهار و تعدیل این انرژی ورزش است. البته منظور از ورزش‌ در این‌جا، ورزش‌هایی است که به علت تحرک بالا در آنها، انرژی فرد تخلیه می‌شود و خستگی جسمی به همراه دارد. جالب اینجاست که در بین نوجوانان ورزشکار، موارد کمتری از خودارضایی گزارش شده است. علتش هم روشن است، ورزش باعث دفع انرژی زاید بدن و تعدیل قوای جنسی می‌شود و زمینه خودارضایی را تا حدود زیادی از بین می‌برد.

همچنین ورزش، علاوه بر اینکه سلامت جسمانی فرد را تضمین می‌نماید، او را از نظر روحی و روانی هم سرزنده و شاداب می‌کند. ورزشکاران به همان مقدار که از فایده‌های جسمی ورزش صحبت می‌کنند، از فوائد روحی و روانی آن نیز سخن می‌گویند. ورزشکاران معمولا نسبت به افراد کم تحرک، اضطراب و افسردگی کمتری احساس می‌کنند و آرامش بیشتری دارند. هما‌ن‌طور که قبلا گفتیم یکی از علل خودارضایی، اضطراب و نگرانی است، ورزش با کم کردن اضطراب و ایجاد آرامش، سهم بسزایی در جلوگیری از خودارضایی دارد.

فایده دیگر ورزش این است که استقامت نوجوان را در برابر مشکلات و سختی‌ها افزایش می‌دهد. به ویژه ورزش‌های سختی مثل کوهنوردی که با خطرات و فراز و نشیب‌هایی همراه است، سرسختی و مقاومت نوجوان را در برابر کشش و جاذبه گناهان زیاد می‌کند و او به راحتی اسیر گناه نمی‌شو.

علاوه بر موارد بالا، ورزش‌های انرژی بر (مانند شنا، دوچرخه سواری، پیاده روی سریع و....) نوجوان را برای یک خواب آرام و شیرین آماده می‌سازد. خوابی که باعث رفع خستگی و آرامش اعصاب می‌شود و این بسیار مهم است. نوجوانانی که کم تحرک هستند، معمولا شب‌ها دچار بی‌خوابی و یا بدخوابی هستند و نمی‌دانند با انرژی‌های مصرف نشده خود چه کنند. این انرژی‌ها برای آنان مشکل ساز است و ممکن است آنها را به سمت خودارضایی سوق دهد، برای اینکه سستی و تنبلی، نوجوان را از ادامه فعالیت‌های ورزشی‌اش باز ندارد، بهتر است که از ورزش‌های گروهی استفاده کنند تا از همراهی دوستانش کسب انگیزه کند.