تریکوتیلومانیا (Trichotillomania) یا کندن موی وسواسی (جنون کندن مو) عبارت است از کندن مکرر موها که میتواند منجر به از دست دادن مقدار قابل توجهی از مو شود.
تریکوتیلومانیا، یک بیماری روانی است که در آن فرد به طور عادتی و بی اختیار، موهای خود را می کند.
در این اختلال روانی، فرد بر اثر یک عامل برنگیزاننده به طور ناخودآگاه به سمت کندن مو سوق پیدا می کند و با انجام آن، از تنش فرد کاسته می شود. سپس حالتی از رضایت و آرامش موقت را تجربه میکند.
پس از مدت کوتاهی این چرخه بار دیگر آغاز میشود و بدین ترتیب شخص مکررا موهای خود را میکند. در بسیاری از موارد، قبل از کندن، فرد دستهای از موهای خود را دور انگشت میپیچد.
راه های تشخیص تریکوتیلومانیا
الف ـ کندن مکرر مو که موجب از دست دادن قابل توجه موها شود.
ب ـ احساس فزاینده تنش بلافاصله قبل از کندن مو یا هنگام مقاومت در مقابل کندن مو
ج ـ احساس شادی، رضایت یا آرامش با کندن مو
د ـ این اختلال بهعلت یک مشکل پزشکی مثلا مشکلات پوستی نیست.
هـ ـ این اختلال، باعث نارضایتی قابل توجه از نظر بالینی یا نقص در عملکرد اجتماعی، شغلی یا سایر حیطههای مهم عملکردی میشود.
چه افرادی بیشتر به تریکوتیلومانیا مبتلا می شوند؟
این اختلال، بیشتر در سنین قبل یا اوایل نوجوانی دیده می شود.
این بیماری در پسربچهها شایع تر از دختر بچهها است، حال آنکه در افراد بالغ خانم ها بیش از آقایان مبتلا میشوند.
افسردگی پس از زایمان به دلایل متعدد به ویژه تغییرات هورمونی بروز میکند. در دوران بارداری، ترشح هورمون زنانه شامل استروژن و پروژسترون به طور چشمگیری افزایش مییابد، اما 24 ساعت پس از تولد نوزاد، میزان ترشح این دو هورمون شدیداً کاهش مییابد و به میزان قبل از بارداری بازمی گردد. پژوهشها نشان میدهد این تغییر ناگهانی در میزان ترشح هورمونها یکی از دلایل اصلی افسردگی پس از زایمان است.
چهار نوع افسردگی بعد از وضع حمل مشاهده می شود که شامل موارد زیر است:
1- پژمردگی روانی
در 80 درصد زنانی که برای نخستین بار بچهدار میشوند، نوعی افسردگی خفیف موسوم به پژمردگی مشاهده میگردد. پژمردگی پس از زایمان موضوعی کاملا طبیعی است. این افسردگی خفیف، معمولا چند روز تا چند هفته بعد از زایمان رخ میدهد. عموما خود به خود بهبود مییابد و در عرض چند هفته به طور کامل و بدون درمان برطرف میشود.
علائم این افسردگی عبارت است از: غم و اندوه، خشم، اضطراب، زودرنجی و ناتوانی، بدون علت گریه کردن و داشتن افکار منفی.
2- افسردگی پس از زایمان
نوع شدیدتری از پژمردگی، که افسردگی پس از زایمان نامیده میشود، تقریبا در 5 تا 20 درصد مادران مشاهده میگردد. نشانههای آن شدیدتر از پژمردگی است و در هر موقعی از نخستین سال پس از زایمان، روی میدهد.
نشانههای آن عبارتند از: خستگی مداوم، لذت نبردن از زندگی، احساس بیعاطفگی، دوری گزیدن از خانواده و دوستان، عدم نگرانی از وضع سلامت خود و بچه، نداشتن میل جنسی، احساس شدید شکست و ناکارآمدی و نوسانات شدید خلقی.
افسردگی محرکهای زیادی دارد؛ ضربهروحی، مشکلات مالی، سوگ از دست دادن عزیزان و بیماری ها نمونههایی از این محرک ها هستند. اما اگر افسرده هستید و هیچکدام از این ها در مورد شما صدق نمیکند، تعیین یک دلیل خاص برای افسردگی تان کمی دشوار است. در واقع، ممکن است افسردگی شما یک دلیل خاص و مشخص نداشته باشد. در زیر به برخی از علتهای عجیب افسردگی اشاره میکنیم.
1- هوای تابستان
اختلال خلقی فصلی بیشتر با افسردگی زمستانی شناخته شده است که افراد زیادی را تحتتاثیر قرار میدهد. اما برای تعدادی از این افراد، این نوع افسردگی در تابستان اتفاق میافتد. افسردگی هوای گرم زمانی اتفاق میافتد که بدن برای وفق یافتن با فصل جدید دچار تاخیر می شود. این مشکل میتواند بهخاطر عدم تعادل موادشیمیایی در مغز و هورمون ملاتونین باشد.
ادامه مطلب ...
|
| ||||||||||||||||||||||
|
به
نقل از پامپا پرس، مانند بسیاری از افراد احساس می کنید آنچه که لازم است
را انجام می دهید. هر زمان که بتوانید استراحت کرده، ساعات خوابتان کافی
وقابل قبول است اما هنگام بیدار شدن این احساس را دارید شبی که سپری کرده
اید فایده ای نداشته و در عرض روز در جستجوی مکانی برای استراحت هستید.
بسیاری از افراد از اختلال خواب و احساس خستگی مفرط رنج می برند اما گاهی دلایل این پدیده تا حدودی ناشناخته و حتی عجیب است.
وجود باکتری های مضر در روده
دو
سوم از مردم جهان از مشکل وجود یک باکتری به نام H. Pylori یا
Helicobacter pylori رنج می برند که به ویژه مخاط معده را آلوده می کند.
این باکتری مضر در صورت گسترش به بافت های حفاظتی معده حمله کرده و معده
را در برابر زخم ها و آسیب های کم و بیش عمیق دیواره معده آسیب پذیر می
کند.
هنگام خواب ، اسیدی که معده برای هضم غذا ترشح می کند از خراش
هایی که توسط این باکتری در دیواره معده ایجاد شده ، خارج می شود. سپس
اسید به مری راه یافته و موجب گلودردی می شود که خواب عمیق و آسایش بخش را
مختل می کند. در عین حال، احساس خستگی به دلیل کم خونی ناشی از زخم
هاییکه در معده ایجاد شده اند، افزایش می یابد.
راه حل مراجعه به پزشک برای تشخیص باکتری و ارائه درمان مناسب است.
تنفس نامنظم
تنفس منظم در حال خواب موجب می شود اکسیژن کافی به بدن و اندام های مختلف آن برسد. هنگام خواب گاهی تنفس به دلیل تجمع مخاط یا عوامل دیگر در انتهای گلو راه عبور اکسیژن از طریق بینی به سوی ریه ها را محدود می کند. طبیعتا این انسداد موجب می شود تا بیشتر از طریق دهان تنفس کنید که مطالعات اخیر نشان می دهد تنفس از طریق دهان چندان مفید نبوده و کمبود اکسیژن در بدن منجر به احساس خستگی عمومی می شود.
راه حل؟ صبح و شب با یک محلول شستشوی دهان یا آب نمک غرغره کرده تا مخاط یا موادی که راه گلو را تنگ می کنند از بین رفته و اکسیژن راه کافی برای رسیدن به ریه ها را داشته باشد. به این ترتیب ، صبح با انرژی کافی از خواب بیدار می شوید.
نوشیدن قهوه صبحگاهی ،ایده ای خوب اما غلط
برای بسیاری از افراد نمی توان روز را بدون نوشیدن یک قهوه خوب یا چای آغاز کرد. اما مصرف قهوه پس از بیدار شده موجب افزایش آنی و بیش اندازه متابولیسم ( سوخت و ساز) شده که سپس ناگهان روند آن کاهش می یابد. این گسست موجب کاهش قابل توجه انرژی در ارگانیسم می شود. علاوه بر این، کافئین به روی آب بدن تاثیر می گذارد. پس از بیدار شدن شما ساعات زیادی را در بیرون سپری کرده بی آنکه آب کافی به بدنتان برسانید. پس نوشیدن قهوه از دست دادن آب بدن را تشدید کرده که در خستگی بیشتر موثر است.
راه حل؟ نوشیدن یک لیوان آب هنگام بیدار شدن برای خنثی کردن اثر کافئین.
لباس های بیش اندازه راحت
پوشیدن
لباس های گشاد و بیش از اندازه راحت بدن را به سوی وضعیت استراحت و شل شدن
سوق می دهند. بنابراین به طور طبیعی بدن در حال استراحت قرار گرفته و
میزان تنفس کاهش می یابد.
همچنین
مطالعات نشان می دهند رنگ لباس ها نقشی مهم ایفا می کنند. در واقع، لباس
های تیره ترشح ملاتونین که موجب خواب آلودگی می شود را تحریک می کنند.
راه حل؟ لباس هایی با برش مناسب که موجب می شوند بدن به وضع شل شدن دچار نشود و ناگزیر باشید در وضعیت درست بنشینید را به تن کنید. همچنین لباس های سفید و روشن ترشح هورمون سراتونین که موجب سرحالی می شود را تحریک می کنند. در عین حال، فعالیت مغز را سرعت بخشیده و اعتماد بنفس را افزایش می دهند.
برای
بعضی از افراد این حالت ممکن است ناگهانی روی دهد و بر طرف شود،
اما برای بعضی دیگر این حالت به صورت مزمن در میآید.
اضطراب از نظر علمی چندین نوع دارد: اضطراب حاد ناشی از موقعیتی خاص ، اختلال در تطابق یافتن با شرایط تازه ، اختلال اضطرابی عمومی شده ، اختلال هراس ، اختلال تنشزای پس از حادثه ، ترس مرضگونه و اختلال وسواسی ـ جبری.
*علایم شایع بیماری
احساس اینکه یک اتفاق نامطلوب یا زیانبار به زودی رخ خواهد داد،
خشک
شدن دهان ، مشکل در بلع ، یا خشونت صدا ، تند شدن تنفس و ضربان
قلب ، تپش قلب ،حالت لرزش یا پرش عضلات ، ناتوانی جنسی ، انقباض
عضلات ،سردرد ، کمردرد ، عرق کردن ، تهوع ، اسهال ، کاهش وزن
،خوابآلودگی ، مشکل در تمرکز ، منگی یا غش ، تحریکپذیری ، خستگی ،
کابوس ، مشکل در حافظه.
بروز
اختلال در روابط اجتماعی و شغلی ، افزایش ناگهانی میزان اضطراب
ممکن است موجب بروز حمله هراس و فرار از موقعیت شود، وابستگی به
داروها و نامنظمی ضربان قلب از دیگر علائم این بیماری هستند.
*علل بروز اضطراب
فعال
شدن مکانیسمهای دفاعی بدن برای مبارزه یا فرار ترشح آدرنالین از
غدد فوقکلیوی افزایش مییابد، و موادی که از تجزیه آدرنالین در بدن
جمع میشوند (کاتکول آمینها) نهایتاً بخشهای مختلف بدن را تحت
تأثیر قرار میدهند. تلاش برای پرهیز از اضطراب خود موجب اضطراب
بیشتر میشود.
استرس با هر منشاء (مثلاً مشکلات اجتماعی یا
مالی) ، سابقه خانوادگی اضطراب ، خستگی یا کار زیاد ، وقوع مجدد
موقعیتهایی که قبلاً استرسزا بودهاند یا طی آنها به فرد آسیب رسیده
است، بیماری جسمانی ، تکامل طلبی غیرمنطقی ، ترک اعتیاد و ... خطر
بروز اضطراب را تسریع میکند.
*راههای پیشگیری
از روشهای کسب آرامش یا مراقبه برای کاهش استرس بهره بگیرید.
به فکر تغییر شیوه زندگی خود باشید تا استرس کاهش یابد.
استرس و اضطراب ایجاد شده را مدیریت کنید (مدیریت استرس).
از تفکرات بی جا و بیش از حد دوری کنید.
سعی کنید در اجتماعات حضور بیشتری یابید.
سعی کنید زیادی با خودتان خلوت نکنید و خود را از تنهایی دور کنید (رهایی از احساس تنهایی).
*درمان
اضطراب
عمومی شده را میتوان با درمان کنترل کرد. غلبه کردن بر اضطراب
اغلب موجبات زندگی بهتر و رضایت بخشتری را فراهم میآورد.
*روان درمانی
وقتی
احساس کردید که دارای اضطراب هستید، بهتر است تحت بررسی و درمان از
نظر موارد خاص تهدیدکننده یا منشاء استرس که در ناخودآگاه شما است
ولی وجود دارد، قرار بگیرید.
به فراگیری روشهای کاهش انقباض ناخودآگاه عضلانی مثل بازخورد زیستی و روشهای کسب آرامش بپردازید.
فعالیت
در زمان ابتلا به این بیماری : فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری خود را
حفظ کنید. فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری به کاهش اضطراب کمک
میکند.
*دارو درمانی
امکان دارد داروهای ضداضطراب مثل بنزودیازپینها برای مدتی کوتاه تجویز شوند.
امکان دارد از داروهای ضدافسردگی برای اختلال هراس استفاده شود.
از کافئین و سایر مواد تحریککننده ، و نیز الکل استفاده نکنید.