رابطه ریسک پذیری با موفقیت افراد

اگر می خواهیم انسانی موفق باشیم هرگز ترس و اضطراب را در وجودمان راه ندهیم. زیرا این ترس تمام وجود ما را خواهد گرفت و نمی توانیم کاری انجام دهیم و یک مانع بزرگ برای پیشرفت خود ایجاد کرده ایم. حتما مشاهده کرده ایم انسان های ساده و بدون جرات ریسک کردن حقوقی می گیرند و بدون هیچ هدفی زندگی می کنند و اهل ریسک نیستند. حتی از گرفتن یک وام هم ترس دارند که مثلا شاید پرداخت نشود از این رو زندگی بسیار ساده و با زحمت و مشقت را تحمل می کنند، زیرا انسانی که هیچ گاه شنا نکرده است از آب وحشت دارد، اما این انسان اگر چند باربه اجبارداخل آب برده شود کم کم شناگر ماهری می شود، زیرا نعمت های خدادادی مربوط به عده خاصی نیست، بلکه برای همه انسان هاست منتهی آنهایی که از این نعمات برخوردار نیستند، جرات نکرده اند از آن استفاده کنند، زیرا ترس از هر کارعادی خودش یک گناه محسوب می شود.

حضرت علی (ع) می فرماید: "بزرگ ترین گناه ترس است". زیرا وقتی ما قدرت انجام کاری را نداشته باشیم قدرت تصمیم گیری در مورد آن را نیز نداریم و اصلا فکرش را هم نمی کنیم. در حقیقت اعتماد به نفس را از خود سلب کرده ایم و تسلیم فکرهای کاذب و خود ساخته شده ایم. برخی افراد همچنین فکرمی کنند آن قدر از ریسک کردن می ترسند که اصلا عمل را انکار می کنند. مثلا برای دخترشان خواستگار می آید، جرات بله گفتن ندارند.

یادمان باشد هر وقت فکر می کنیم احتیاجی نداریم، نجاری هستیم که تابوت خود را می سازیم. پس تصمیم بگیریم و هیچ موقع ترس به خود راه ندهیم. اینگونه قدرت ریسک کردن خود را آرام آرام بالا ببریم. مثلا از یک کار کوچک شروع کنیم. امروز اگر انسان هایی جز مردان بزرگ روزگار محسوب می شوند قطعا هیچ گاه ترس نداشته اند.

امام خمینی (ره ) روحانی ای بود که با قدرت خدایی، حکومتی را از ریشه بر چید. این فکرو اندیشه ریسک بزرگ است. حالا شاید یک بار شکست بخوریم، چه اشکالی دارد ولی در نهایت اگر هدفی داشته باشیم پیروز هستیم از اشتباه کردن نترسیم."بزرگترین اشتباهی که می توانیم مرتکب شویم، ترس از اشتباه کردن است".مهمترین مسئله این است که اگر ما از امکانات خدادادی استفاده نکنیم راه را برای استفاده دیگران هموار کرده ایم. پس باور کنیم که می شود و باید با اتکال به خدای بزرگ، با ایمان کافی، با عشق، با قدرت و با تمام وجود حرکت کنیم، نترسیم و ترس را دفن کنیم.

 افکار خود را برگزینیم

افراد موفق آنهایی هستند که نسبت به افراد ناموفق واقعی تر فکر می کنند. آنها با زندگی، روابط، اهداف، مسایل و تجربیات شان برخورد متفاوتی دارند آنها دانه های بهتری می کارند و در نتیجه زندگی بهتری درو می کنند.اگر یاد بگیریم که مانند سایر افراد موفق خوشبخت، سالم و کامروا فکر وعمل کنیم به زودی از نوع زندگی که آنها دارند بهره مند خواهیم شد. وقتی تفکر خود را تغییر دهیم، زندگی خود را تغییر خواهیم داد.طبیعت شوخی نمی فهمد آن همیشه جدی و سختگیر است. آن همیشه درست وصحیح است و خطاها و اشتباهات همیشه مخصوص انسان است.

اگر می خواهیم که سریع تر به موفقیت دست یابیم باید سرعت شکست مان را دو برابر کنیم. موفقیت در آن سوی شکست قرار دارد. حقیقت این است که هر چه بیشتر شکست خورده باشیم به احتمال قوی بیشتر به موفقیت های بزرگ نزدیک خواهیم شد. شاید به این دلیل است که همیشه به دنبال بدشانسی، خوش شانسی نمی آید. هر وقت شک کردیم سرعت شکست مان را دو برابر کنیم هر چقدر چیزهای زیادی را امتحان کنیم احتمال پیروزی ما زیاد است.

ما می توانیم تنها از طریق انجام کارهایی که از انجام دادن آنها واهمه داریم بر ترس خودمان غلبه کنیم طوری که دیگر ترس مانع مان نخواهد بود.هر چیزی که در مورد خودمان می دانیم، تمام باورهایمان در حافظه ی شخصیت مان در خودپنداره ما ثبت می شود. خودپنداره ما سطح عملکرد و میزان موثر واقع شدنمان را در هر کاری که انجام می دهیم پیش بینی می کند.

طبق قانون مطابقت، رفتار بیرونی ما مطابق با خودپنداره ماست. بنا براین اصلاح زندگی با اصلاح خودپنداره آغاز می شود. ما یک خودپنداره کلی داریم که از باورهایمان در مورد خود و توانایی هایمان تشکیل شده است. این دسته از باورها شامل تمام تجارب، تصمیمات، موفقیت ها، شکست ها، ایده ها، اطلاعات، هیجانات و عقاید زندگی مان تا به امروز می شود. این خودپنداره کلی تعیین می کند که در مورد خودمان چگونه و به چه چیزی فکر می کنیم و نسبت به خودمان چه احساسی داریم و مشخص می کند که به طور کلی کارهایمان را به چه نحوی انجام می دهیم.