خودت را باور‌کن

 

اگر بخواهم اندیشه‌ای مثبت را با کسی در میان بگذارم، به او خواهم گفت: «هرگز به خودت شک نکن و به توانایی‌هایت ایمان داشته باش.» مهم نیست مردم در مورد تو چه می‌گویند، مهم نیست گاهی خودت هم تصوری نادرست داشته باشی، تنها به یاد داشته باش، هیچ وقت با تردید به خودت نگاه نکنی، خودت را قبول کن و توانایی‌هایت را باور داشته باش.

اگر به خودتان باور داشته و توانایی‌هایتان را بپذیرید، مطمئن باشید در زندگی بسیار بیشتر از شکست‌ها، موفقیت را خواهید دید. با وجود تمام سختی‌ها، شکست‌ها، موانع، تیرگی‌ها و دشواری‌ها به خودتان باور داشته باشید. مطمئن باشید با این شیوه، در نهایت به نتیجه مثبتی خواهید رسید. با این طرز فکر می‌توان تمام سختی‌ها را پشت سر گذاشت و پیش رفت.

ساده‌ترین کار در این دنیا این است که همیشه خودتان را مقصر بدانید و مسخره کنید. وقتی کوچکترین اشتباهی رخ می‌دهد، خودتان را مورد سرزنش قرار می‌دهید و گلایه می‌کنید. با این کار، موضوع مورد نظر را هم رها کرده و تنها می‌گویید: «من سزاوار نیستم. حقم بود که این بلا سرم بیاید.»

اما اگر نگاهمان را به زندگی و سختی‌های آن تغییر دهیم، کار کمی سخت‌تر می‌شود. حالا باید خودمان سعی کرده و مشکلات را حل کنیم. بنابراین ذهن ما هم ناخودآگاه از این طرز فکر فرار می‌کند.

شاید بتوانیم بگوییم وحشتناک‌ترین اتفاقی که می‌تواند در زندگی انسان روی دهد باور نداشتن خودش است، قبول نداشتن و نپذیرفتن توانایی‌هایش است. شاید این طور است که با هر مرتبه شکست و عدم موفقیت، به نوعی احساس ناتوانی در انسان شکل می‌گیرد. این حس با تکرار اشتباهات و بروز شکست‌ها، پررنگ‌تر شده و جایگاهی ویژه در زندگی انسان پیدا می‌کند. در حقیقت این حس تا جایی پیش می‌رود که فرد دیگر خودش را باور ندارد. اما بهتر است به جای این طرز فکر، به خودتان بگویید ما انسانیم و خطا بخشی از زندگی ماست. خطاهایی که می‌توانند زندگی را تلخ کرده و موجب ناامیدی ما شوند. اما بپذیرید ما ماشین نیستیم که بدون هیچ عیب و خطایی کار ‌کند، ما همان قدر که ممکن است دچار خطا شویم، می‌توانیم شگفت‌انگیز نیز باشیم. ما قدرت زیادی داریم، بسیار بیشتر از آنچه تصور می‌کنیم. ما چنان توانمند هستیم که هیچ کس حتی تصورش را هم نمی‌کند؛ تنها باید بپذیریم.

بپذیریم که می‌توانیم از امروز به شکل دیگری زندگی کنیم.