رسیدن به قله یک کوه، نیازمند عبور از سربالایه ...
هیچ کس نمیتونه با پای خودش بدون اینکه سربالایی را پشت سر بگذاره به قله برسه ...
درسته که عبور از سربالایی کمی ... که نه خیلی سخته ، ولی اگر قصد رسیدن به قله باشه ، قلهای که از اونجا میشه همه شهر رو دید، شوق رسیدن به اون، جایی برای خستگی نمیگذاردو بدون اینکه چیزی از دشواریهای راه حس کنیم، به قله میرسیم و اکنون میتوانیم از زیباییها و چشماندازهای فوقالعاده جذاب اون لذت ببریم.
پس قلهات را انتخاب کن ...
فکر کن که از کدوم کوه میخوای بالا بری و به یاد داشته باش که هرقدر این قله بلندتر باشه، قسمت اعظمتری از شهر رو در اختیار داری و لذت بیشتری می بری .
به مقصدت تمرکز کن و با وجودت حس کن ؛ اون موقع ست که حتی عبور از سربالایی هیمالیا! هم برایت لذتبخشه و هیچ خسته نمی شی ...
به امید فراز به این قله ها با همت تو
وبلاگتون زیباست ی سر بهم بزن آپ کردم ممنونم عزیزم
مرسی اگر وقت شد حتما سر میزنیم.