خاطرات جانبلاغی در تهران(بی احترامی به افغانی عزیز)

با سلام خدمت شما کاربران عزیز. شهریور امسال(سال90) به همراه خانواده رفته بودیم تهران خونه یکی از عزیزانمون . در اونجا همراه پدرم در یک روز کاملا آفتابی خواستیم که در تهران گشتی بزنیم. ابتدا به فلکه آزادی رفتیم و زیر اون کوشک آزادی نشستیم. یه آقای افغانی با لباسی کهنه و یک ساک (کیف) کثیف اومد و همون جا خواست بخوابد.

ولی متاسفانه نگهبان اونجا در کمال بی احترامی و با لگد اون عزیز افغانی

 را از خواب بیدار کرد و اون بیچار ه از خواب پرید و فرار کرد بعد با حالت التماسانه گفت:

"تو رو خدا کیفم را بد هید " و اون نگهبان با لگد کیفش را پرت کرد.

خدای من به سر شاهده من اشکم در اومد.

 و حالا هم که دارم می گیم موهای بدنم سیخ میشه.

چرا ؟ از خودتون سوال کنید چــرا؟ چرا کسی که زبانش یا نوع پوشش با من فرق می کند

من فکر می کنم اون دشمن من است. و باید نسلشو از بین ببرم.اگه بتونم.

چــرا ؟ اخه آقای عزیز اون افغانی مگر مسلمان نیست؟ مگه به زبان تو حرف نمی زند؟

اصلا این ها یعنی چه؟مگر بنده خدا نیست؟ تازه داره بهت خدمت می کنه.

چی میشد اگر می گفتید: آقای عزیز بلند شوید ولطفا اینجا استراحت نکنید.

برید وکتاب های تاریخی را بخونید.از کورش کبیر به بزرگی یاد می کنند.

می گویند هر شهری را که فتح می کرد مردمانش را در دینش آزاد گذاشته است.

ولی آیا آزادمنشی کورش کبیر در من وجو دارد.

بیاید نحوه تفکرمون را تغییر دهیم بیاید دیگران را همون طور که هستند بپذیریم

دوست بداریم .احترام بگذاریم. من چگونه می توانم بگم خدا را دوست دارم

 ولی به بنده اش بی احترامی کنم.

اون بنده می تونه دوسته من باشد.. همسر من باشد..یا حتی فرزند من باشد.

بی احترامی به نوع بشر بی احترامی به خلقت خداست. اگر من کسی را تحقیر کنم یعنی من آفریده خدا را تحقیر کردم.

 عزیزان و کاربران همیشگی راه سبز زندگی  بیایید همین جا با هم عهد بکنیم که:

نیندیشیم مگر به درستی

حرف نزنیم مگر به خوبی و صداقت

شاد موفق و پر انرژی باشد. دوستدار شما عزیزان محمد جانبلاغی