تنها چند ثانیه زمان کافی است تا از طریق همین وسیله کوچولوی روی میز، نوع رفتار و شخصیت شما مشخص و قضاوتی ماندگار در ذهن مخاطبتان ایجاد شود. تمام چیزهایی که درباره شما میدانند از طریق رشته ظریفی است که گاهی صدها کیلومتر با شما فاصله دارد. طرز صحبت کردن شما، میتواند نوع ارتباطتان را تعیین کند و شما را به عنوان یک آدم بیخیال و بیتوجه یا یک فرد مهربان و مودب معرفی کند. عجیب آنکه آنها هرگز شما را از نزدیک ندیدهاند؛ هرگز لبخند یا اخم شما را احساس نمی کنند، قدرت تلفن اینقدر زیاد است. بله، تلفن قدرتمند است ولی همیشه دقیق نیست. پس حتی در کلام اول پشت تلفن بی گدار به آب نزنید و با آموختن آداب و رسوم صحبت کردن، احترام و توجه دیگران را به خود جلب کنید.
ژستهای صحبت
تصورش را بکنید چطور میتوانید فرد مهمی را تحت تاثیر قرا دهید، وقتی که چشمهایتان با پارچهای پوشانده شده و دستهایتان هم از پشتسر بسته است؟ این مشکلی است که موقع صحبت با تلفن با آن روبهرو هستید. پس هربار که گوشی تلفن را برمیدارید، خودتان را ستاره یک نمایش رادیویی مجسم کنید. اگر میخواهید طرف مقابلتان احساس کند واقعا به او توجه دارید، باید کلمهها را جایگزین تمام حالتها کنید، باید لبخندتان، سرتکان دادنهایتان و خلاصه تمام حرکتهایتان را به صدا تبدیل کنید تا شنونده بتواند آنها را بشنود و به جای برقراری ارتباط چشمی، اسمش را مدام به زبان بیاورید. پس کلامتان را جایگزین ژستهایتان کنید.
تگرگ اسم
وقتی آدمها پشت تلفن، اسم خودشان را میشنوند، گوشهایشان تیز میشود. اگر در گفتوگوی رودررو زیاد اسم طرف مقابلتان را ببرید، ممکن است به نظر حقهبازی بیاید، ولی چون پشت تلفن از نظر فیزیکی با مخاطبتان فاصله زیادی دارید، به طرز عجیبی متفاوت است. اگر بشنوید کسی اسمتان را حتی در یک جای پر سر و صدا به زبان میآورد، گوشهایتان را تیز میکنید تا ببینید قضیه از چه قرار است. به همین صورت وقتی که شریک تلفنیتان اسم خودش را از گوشی تلفن بشنود، حواسش جمع میشود و آن آشنایی و حس صمیمیت به وجود میآید.
مدام پیامهای روی پیغامگیرتان را عوض کنید
از روی پیغامی که افراد روی پیغامگیرشان میگذارند چیزهای زیادی در مورد شخصیت آنها دستگیرتان میشود. اگر میخواهید آدم قابل اعتمادی به نظر بیایید، روی پیغامگیر خود یک پیغام کوتاه، حرفهای، دوستانه و قابل فهم بگذارید نه موسیقی، لطیفه یا سخن روحیهبخش. در ضمن راز تاثیرگذاری خوب این است که هر روز پیغامتان را عوض کنید. تحقیقات نشان داده وقتی مخاطبانتان هربار که تلفن میزنند یک پیغام جدید از شما بشنوند، احساس میکنند آدم باهوش و کارآمدی هستید.
وقتت چه رنگیه؟
تمام آدمها یک ساعت بزرگ در مغزشان دارند که مشخص میکند چقدر پذیرای شما هستند. وقتی با ساعت درونی آنها تداخل پیدا میکنید، آنها به شما گوش نمیدهند، هرچقدر هم که حرفهایتان جالب و خوشایند باشد. پس هرچقدر هم که تلفنتان ضروری باشد، قبل از شروع به حرف زدن با طرف مقابل در مورد وقتش سؤال کنید و از تکنیک «وقتت چه رنگیه» استفاده کنید؛ یا خیلی سادهتر بپرسید «وقت برای حرف زدن دارید ؟» در این زمان به دام زمانبندی اشتباه نمیافتید و هرگز جواب نه نخواهید شنید.
اِ...... شمایید؟
برندگان بزرگ قبل از جواب دادن به تلفن لبخند نمیزنند، بلکه بعد از آنکه گوشی را برداشتند و فهمیدند چه کسی پشت خط است، لبخند بر لبهایشان مینشانند. آن وقت است که این خنده به درد میخورد. پس تلفنتان را خیلی حرفهای و بدون هیچ احساسی جواب دهید و هیجانزده نشوید. این کار باعث میشود فرد پشت خط احساس کند لبخند گرم و گشاده شما فقط مخصوص اوست!
بیب پیغامگیر کارگردانی کلهگنده
وقتی شماره کسی را میگیرید و روی پیامگیر میرود، گلویتان را صاف کنید و آن فرد را در ذهنتان تجسم کنید. وانمود کنید آن بیب یک کارگردان کلهگنده است که برای تست بلند فریاد میزند: نفر بعدی. پس نوبت شماست. چیزی بگویید که کنجکاوی او را تحریک کنید یا با پیغام شما لبخند بزند. پیغامی که میگذارید، همان تاثیر شنیداری 10 ثانیهای شماست. پس کاری کنید که تاثیر خوب برجا بگذارید تا سریع با شنیدن پیغام به شما زنگ بزند.
نویسنده: محمد جانبلاغی کارشناس ارشد روانشناسی بالینی