وظایف زن و شوهرها

زن و شوهرها نه تنها در زندگی خصوصی خود نیازمند مستحکم شدن پیوندهای عاطفی شان هستند، بلکه باید به رشد و تعالی و فضایل اخلاقی محیط خانوادگی خود نیز توجه کنند تا موجبات شکوفایی یکدیگر را فراهم آورند. برای انجام این امر هر کدام باید وظایف خود را در محیط خانه بدرستی انجام دهند. این وظایف شامل چند موارد زیر است که عبارتند از :

مکمل بودن : زن و مرد در ارتباط با یکدیگر مکمل و کامل کننده یکدیگر هستند. خداوند در قرآن می فرماید: " هُن لباس لَکُم و اَنتُم لباس لهُن. زنان لباس شما و شما لباس زنان هستید. "

یعنی همانگونه که لباس محافظ و زینت شما است. زن و مرد در مسائل و مشکلات زندگی یار و پشتیبان یکدیگرندو بازدارنده گناه برای همدیگر نیز هستند.

البته برای این امر لازم است، زن وشوهر همدیگر را همانگونه که هستند دوست داشته باشند و اگر مشکلی در رفتار یکدیگر می بینند با علاقه، محبت و با جلب اعتماد طرف مقابل، ضعف های او را بیان کنند و اگر او علاقمند به شنیدن باشد، درباره آن موضوع گفتگو کنند.
 

همکاری داشتن: بهتر است زن و شوهر در کارهای خوب مانند همدلی و توجه، سبقت بگیرند نه در تمسخر کردن، تهمت زدن، ذهن خوانی. زیرا چنین رفتارهایی موجب کدورت و سردی روابط می شود . در واقع رمز خوشبختی و سعادت یک خانواده در همکاری و داشتن اهداف مشترک است.

مسئولیت های مشترک: زن و شوهر در زندگی زناشویی خود مسئولیت ها و وظایف متفاوتی دارند. صحبت کردن در مورد آن و رسیدن به توافق، موجبات خشنودی و آرامش را برای افراد خانواده به همراه دارد. تقسیم وظایف تابع نقش های زن و شوهر در رابطه زناشویی آنان است. در مورد ی که زن و شوهر هر دو شاغل هستند، لازم است این تقسیم وظایف با توجه به وقت و نیز توانایی جسمانی زن و مرد باشد. کمک زن به همسر برای شرایط بیرون و سامان دادن مرد به اوضاع خانه از مصادیق مشارکت و همکاری و مسئولیتهای مشترک بین زوج ها است. تحسین و توجه به فعالیتها و زحمات همدیگر از طرف زن و شوهرها از عوامل ایجاد کننده مهر و محبت، خلق و خوی حسنه بین زن و شوهر است و آرامش روانی و فضای عاطفی را برای زن و شوهر بوجود می آورد.
زن و شوهر ها باید در ارتباط عاطفی به یکدیگر گوش دهند و همدیگر را در سطوح مختلف رفتاری، عاطفی و هیجانی جدی بگیرند و به این مسئله توجه داشته باشند که هر کدام از آنها دربرابر تجارب یکسان می توانند برداشت ها و احساس متفاوت داشته باشند و بهتر است در مورد فکر و احساس همسر خود ذهن خوانی نکنند

محبت : تشکیل خانواده و ازدواج بدلیل ریشه های عاطفی قوی در انسان از جمله محبت و مودت است. خداوند در قرآن می فرماید: آن خلق لَکم مَن اَنفسکُم ازوجا لتسکُنوا الیها و جَعل بَینکم مَوده و رحمت . از نشانه او این است که همسرانی از جنس خودتان آفریده ایم تا با آنها آرام شوید و بین شما رحمت و مودت قرار داده ایم. یعنی محبت و رحمت از نشانه های خداوند است. و موجب شادی و آرامش زن و شوهر می شود و هر چقدر فضای خانه از محبت آکنده باشد، پیوندها و دلبستگی عاطفی بین زن و شوهر بیشتر می شود. اما متاسفانه بسیاری از زن و شوهر با عدم آگاهی، نداشتن آموزش درست در ابراز محبت به یکدیگر دچار آسیب ها و افت هایی در ارتباط عاطفی خود می شوند و هر چقدر سردی روابط عاطفی بیشتر باشد مشکلات و تنش های بین آنها بیشتر می شود.

بنابراین زن و شوهر ها باید در ارتباط عاطفی به یکدیگر گوش دهند و همدیگر را در سطوح مختلف رفتاری، عاطفی و هیجانی جدی بگیرند و به این مسئله توجه داشته باشند که هر کدام از آنها دربرابر تجارب یکسان می توانند برداشت ها و احساس متفاوت داشته باشند و بهتر است در مورد فکر و احساس همسر خود ذهن خوانی نکنند و به دیدگاه یکدیگر توجه کنند و با کوچک کردن احساس طرف مقابل و سربه سر گذاشتن او باعث نادیده گرفتن و از بین بردن محبت همسر خود نشوند.

حریم خصوصی : یکی از مسائلی که زن و شوهر باید به آن توجه داشته باشند این است که هر فردی دارای حریم خصوصی می باشد و گاهی زن و وشوهر نقش یک والد را برای یکدیگر بازی می کنند در حالیکه زن و شوهر باید به حریم خصوصی یکدیگر احترام بگذارند و همچنین باید مسئولیت رفتارهای خود را روابط با همسرشان بر عهده بگیرند.

حریم خصوصی نه تنها درمورد حریم فردی است بلکه در مورد روابط زن و شوهر نسبت به دیگران نیز وجود دارد و زوج باید به گفتگوهای خصوصی یکدیگر احترام بگذارند و آنها را برای خویشان و دوستان بازگو نکنند. هر چقدر زن و شوهر به حریم خصوصی خود احترام بیشتری بگذارند و در رفتارهای مختلف با یکدیگر هماهنگ تر عمل کنند. عملکرد آنها نسبت به یکدیگر بهتر است.

حضور خداوند در زندگی : توجه به حضور خداوند در زندگی موجب می شود تا زن و شوهر از انجام رفتارهای نادرست و نامناسب نسبت به یکدیگر بپرهیزند. توجه به حضور خداوند در زندگی نه تنها موجب ارتباط بهتر عاطفی زن و شوهر با یکدیگر می شود بلکه باعث رشد معنویت و اخلاقیات در محیط خانه می شود و سپهر بسیار قدرتمندی برای جلوگیری از آسیب ها ی اجتماعی نیز می باشد. بنابراین زن و شوهر باید در تقویت ایمان خود و یکدیگر تلاش مضاعف داشته باشند و معنویت و ایمان را مرکز فعالیتهای خود در خانواده قرار دهند و یکی از عوامل بسیار مهم در سلامت روان افراد و جلوگیری از تنش ها در زندگی خانوادگی است.

برای اینکه زوج ،موجبات رشد یکدیگر را فراهم کنند، فضایل و کمالات اخلاقی را در محیط خانوادگی خود توسعه دهند ،لازم است قواعد و چهارچوب هایی را رعایت کنند. و هر کدام احساسی از امنیت و آرامش را داشته باشند و به رشد معنویات نیز اولویت دهند.