زود ازدواج می کنند و زود طلاق می گیرند. این حکایت خیلی از زوج های جوان است که این روزها، ازدواج را بهانه ای برای با هم بودن و به هم رسیدن می بینند و وقتی این با هم بودن، برایشان عادی شد، قید زندگی مشترک را می زنند.
مثل ازدواج باز هم همان هندوانه دربسته است. این بار نه به خاطر غیرقابل پیش بینی بودن. بلکه به خاطر کم ارزش تلقی شدن. زوج های جوان امروزی گاهی ازدواج را مثل یک هندوانه می بینند که اگر شیرین نبود، آن را پس می دهند و سراغ هندوانه دیگری می روند. این قاعده شاید در روابط بی حد و مرز و بی قانون غیر اسلامی دیده شود اما پیوند محکمی مثل ازدواج این طور نیست. این تنها یک کاریکاتور روشنفکرانه از همزیستی های غربی است که نتیجه ای جز سست کردن بنیان خانواده ها ندارد.
زن و شوهرها نه تنها در زندگی خصوصی خود نیازمند مستحکم شدن پیوندهای عاطفی شان هستند، بلکه باید به رشد و تعالی و فضایل اخلاقی محیط خانوادگی خود نیز توجه کنند تا موجبات شکوفایی یکدیگر را فراهم آورند. برای انجام این امر هر کدام باید وظایف خود را در محیط خانه بدرستی انجام دهند. این وظایف شامل چند موارد زیر است که عبارتند از :
مکمل بودن : زن و مرد در ارتباط با یکدیگر مکمل و کامل کننده یکدیگر هستند. خداوند در قرآن می فرماید: " هُن لباس لَکُم و اَنتُم لباس لهُن. زنان لباس شما و شما لباس زنان هستید. "
یعنی همانگونه که لباس محافظ و زینت شما است. زن و مرد در مسائل و مشکلات زندگی یار و پشتیبان یکدیگرندو بازدارنده گناه برای همدیگر نیز هستند.
البته برای این امر لازم است، زن وشوهر همدیگر را همانگونه که هستند دوست داشته باشند و اگر مشکلی در رفتار یکدیگر می بینند با علاقه، محبت و با جلب اعتماد طرف مقابل، ضعف های او را بیان کنند و اگر او علاقمند به شنیدن باشد، درباره آن موضوع گفتگو کنند.