اینکه از زحماتتان انتقاد کنند، دردآور است. وقتی دیگران رفتارهای غلط شما را گوشزد میکنند و میخواهند که آنها را اصلاح کنید، ممکن است ناراحت شوید. قبول کردن انتقادات در مورد ظاهر هم که دیگر جای خود دارد!
انتقاد سازنده و
نحوه کنار آمدن با آن
من به عنوان یک دانشگاهی، باید با انتقاد کنار بیایم.
اساتید راهنمای من مقالاتم را با رنگهای مختلف تصحیح
میکنند و تک تک نقاط ضعف آن را نشان میدهند. پس از
انتشار آنها نوبت منتقدین میرسد تا نقاط ضعف و تک تک
خطاها را آشکار کنند و برخی از آنها حتی از این کار لذت هم
میبرند.
اینکه از زحماتتان انتقاد کنند، دردآور است. وقتی دیگران
رفتارهای غلط شما را گوشزد میکنند و میخواهند که آنها را
اصلاح کنید، ممکن است ناراحت شوید. قبول کردن انتقادات در
مورد ظاهر هم که دیگر جای خود دارد!
معمولا بیشتر ما آدمها دوست نداریم کسی از خودمان یا اخلاق و رفتارمان ایراد بگیرد. همیشه دوست داریم موردتأیید و تعریف و تمجید دیگران باشیم. وقتی کسی به ما انتقاد میکند در همان لحظه اول خشمگین میشویم و به هر شکلی که میتوانیم تلاش میکنیم که انتقاد و ضربه آن فرد را خنثی کنیم اما معمولا این کار به درستی انجام نمیشود.
وقتی فرد مورد انتقاد نتواند خشم و عصبانیت خودش را کنترل کند و بر احساسات آنی مسلط شود، هرعکسالعملی در آن شرایط میتواند منجر به ضربهزدن به شخصیت و روح و روان طرفین بشود. حتما همه ما مکررا در این شرایط بودهایم اما چند نفر از آدمهای اطراف ما این قدرت را دارند که خشم و عصبانیت و احساسات ناخوشایندشان را در این شرایط کنترل و آنها را دفع کنند؟