همسرداری نرم ،همسرداری سخت

یکی از مهم‌ترین ملاک های الزامی برای همسر گزینی، نرم‌خویی و برخورداری از روحیه ی انعطاف‌پذیری است. داشتن چنین روحیه‌ای تضمین کننده ی تداوم و بقای زندگی زناشویی به شمار آمده و چنانچه دختر و پسر دارای چنین صفت ارزشمندی نباشند، در ماه‌های آغاز زندگی مشترک با مشکلات بسیاری روبه‌رو شده و توان ادامه ی زندگی را از دست خواهند داد.

منعطف در برابر همسرم

اساس خانواده برای رسیدن به آرامش است، بنابراین زن و مرد باید یکدیگر را یاری کنند تا در خانواده معنا و آرامش حکم‌فرما شود و بتوانند در سایه‌ی این آرامش به کمال خود برسند.

در زندگی مشترک اگر یکی از طرفین تندخو و پرخاشگر باشد، دیگری می‌تواند با صبر و حوصله او را تغییر داده و با درایت ارتباط صمیمی و لطیف میان خود و همسرش برقرار نماید. ولی گاهی هیچ‌کدام از طرفین از خود نرم‌خویی و انعطاف‌پذیری نشان نمی‌دهند و بر نظر عمل و خود اصرار دارند که این شرایط، آرامش زندگی را به هم می‌زند و هر یک از طرفین انتظار دارد که دیگری کوتاه بیاید. نرم‌‌خویی به معنای بی‌تفاوتی نیست و انعطاف‌پذیری با اصرار و لجاجت غیرمنطقی فرق دارد. فردی که بتواند در شرایط سخت زندگی خویشتن‌داری و انعطاف از خود نشان دهد، محیطی آرام همراه با صلح و دوستی را در خانواده به وجود می‌آورد که رفتارش بازتاب منفی نداشته باشد و دیگران را به طرف خود جذب می‌کند. همسران انعطاف‌پذیر دارای عزت‌نفس بالا هستند و در روابط خود در زندگی مشترک و حتی زندگی جمعی خود موفق‌ترند، چون یاد گرفته‌اند در برابر مسائل متضاد و خلاف انتظارشان چگونه برخورد کنند. همین منعطف بودن‌شان در تعاملات باعث نرمی و آرامش در رفتارشان می‌گردد و افرادی آرام وخونسرد دیده می‌شوند و دیگران از معاشرت با آن‌ها لذت می‌برند.