ترس

ترس

با سلام خدمت شما دوستان و کاربران عزیز.

من به دلیل حرفه ای که انتخاب کرده ام روزانه مورد مشورت خیلی از عزیزان قرار می گیرم.

بیشتر این عزیزان از من می پرسند که آقای جانبلاغی بهترین کتابی که خواندید چی بوده؟ یا بهترین فیلم و...

و من همیشه یک جواب می دهم.می گم خوب برید ببینید که بهترین فیلم چی هستش.

چون بهترین فیلم برای من ممکنه اصلا برای شما مهم نباشه یا بهترین کتاب برای من ممکن است برای شما بهترین نباشد.

البته بد نیست که انسان نظرات دیگران را بپرسد ولی اینکه دیگران برای ما تعیین تکلیف کنند این بد است.

ما غالباً می رویم پیش مشاور، (این مشاور می تواند یک مشاوره حرفه ای یا یک دوست ما، پدر مادر و... باشد.) نمیریم که یک چیزی یاد بگیریم.یا یک دیدگاهی را برایمون باز بکنند. بلکه فقط به دنبال تایید هستیم.فقط می خواهیم بگیم که حق با من است.

حتی در برخی از ادارات و سازمان ها هم چنین است. مدیر مشاور انتخاب می کند نه برای اینکه یک دیدگاهی برای او باز بشه یا یک چیز جدیدی یاد بگیرید.

در یک شرکت که اسم نمیبرم وقتی که من یک ایده ای به این ها پیشنهاد کردم که با این روش جلو برویم.

گفتند که نه!! ما این روش را دوست نداریم ، خوشمون نمیاد.

گفتم دوست داشتن یه چیزه، کار کردن و کار نکردن یه چیز دیگری. اگر از من نظر می خواهید به نظر من اگر این روش را پیش برید سود بیشتری می کنید.

گفتند نه. آخر سر من مجبور شدم بهشون گفتم که بیایید یه کاری بکنیم.

شما اجازه بدید من روش خودم را برم اگر نتیجه نداد  من تمام حق و زحمه ام را بهتون پس می دهم.بهشون تعهد هم دادم. واگر جواب داد خوب بذارید کار پیش برود.

خیلی بحث بالا گرفت. در آخر هم حق و زحمه ما را پرداخت نکردند.

و جالب اینکه در ایمیلی که برای من فرستاده بودند(یکی از همین مدیران).گفته بودند آقای جانبلاغی اونجایی که شما زندگی می کنید(منظورش بوکان) مشتری پادشاه است. ومنظورش این بود که اینجا هر چی که من می خواهم می شود نه مشتری.

و من در جوابشون عرض کردم خیلی متشکرم که نقطه نظرات خود را می فرمایید. ولی به خاطر بسپارید که شما مشتری افکار من هستید.

یعنی من محمد جانبلاغی به عنوان یک مشاور افکار و ایده های خودم را به شما می فروشم.و اگر قرار باشد دیدگاهی که من بیان می کنم  شما برای من تعریف کنید، شما چه احتیاجی به مشاور دارید.

وقتی من به شرکت شما اومدم برای این اومدم که دیدگاهم با شما متفاوت است.

در یک کلام دنبال تایید و تصویب هستند.هرچی گفتند دیگران یا من به عنوان مشاوره تاییدشان کنم و...

حالا من صحبتم با شما عزیزان این است که مشکل ما این نیست که ما زیاد کتاب نخوندیم.یا مشاوره نشدیم و...

مشکل ما چیز دیگری است. به عقیده من جانبلاغی.

مشکل ما این است که بیشتر از آنچه لازم است میدانیم کمتر از آنچه لازم است عمل می کنیم.

همه ما میدونیم پس انداز چیز خوبیه ، همه ما می دانیم خونسردی چیز خوبیه ، رعایت حال دیگران، مهربانی ، حوصله دوست و رفیق کردن و... کار عاقلانه ای است.بازهم می خواهیم برویم دنبال کسی که تاییدمان کند.

بازهم می خواهیم کتابی بخوانیم که اندر فوائد این چه چیز های وجود دارد.

به نظر من(نظر شخصی من جانبلاغی) یکی از دلایلی که ما کم اقدام می کنیم ترس از شکست است.

مثلا می ترسیم بریم یک کتابی را بخریم و بعد خوشمان نیاد. خوب مثلا فکر می کنید در فرنگ  که مردم کتاب می خرند از همه کتاب ها خوششان می آید؟

نه..مسلما نه. می گویند کتاب فلانی را خوندم و زیاد خوشم نیومد. ولی خوندن. به همین جهت تیراژ کتاب ها بالای 5 میلیون است. یعنی اگر یک نویسنده بخواهد کتابی را بنویسد یک شبه پول دار می شود.

 برعکس نویسندگان ما. یا برای مثال یک هنرمندی میاد یک سازی یا موزیکی را آماده می کنند یک شبه همه آن را کپی می کنند.

غافل از اینکه بابا این هنرمند چقدر زحمت کشیده. یک ساعت موزیک، شعر و ترانه و نوازنده و ضبط و .... آماده کرده است.

آقا اگر خوشمون می آید بخریم. مثلا من موزیک اورجینال و قانونی فلان خواننده  را خریدم و  2سی دیش جالب نبود. ولی بخرید.کپی نکنید. اشکالی ندارد.

ولی می ترسیم. میترسیم اشتباه کنیم. می ترسیم ضرر کنیم.

زندگی را ما از طریق تجربه کردن می آموزیم. نه از طریق کتاب خودن.

در یک برنامه به طور کامل در مورد ترس صحبت کردیم. که شما می توانید با مراجعه با سایت فروشگاه آن را تهیه فرمایید.

قیمت:1000 تومان.

تا حالا چقدر روی خودتان سرمایه گذاری کرده اید؟

شاد و تندرست باشید. به امید دیدار شما عزیزان. دوستدار شما محمد جانبلاغی هستم.