تدریجی بودن درمان از نکات مهمی است که باید مورد توجه فرد مبتلا قرار گیرد. نوجوانی که چند ماه و یا چند سال گرفتار این مشکل بوده،نباید لزوما از خودش انتظار داشته باشد که در عرض چند روز یا چند هفته بتواند این کار را ترک کند، همین که به تدریج بتواند از تعداد دفعات آن بکاهد، پیشرفت خوبی کرده است. همان طور که قبلا اشاره کردیم، یکی از عوارض خودارضایی اعتیاد به این است. کسی که به خودارضایی عادت کرده باشد، برای درمانش نیاز به زمان دارد، درست مثل کسی که معتاد به مواد مخدر شده باشد. چنین شخصی نباید در درمان عجله کند و اگر بعد از مدتی دید هنوز مشکلش حل نشده، نباید ناامید گردد. درمان مشکلی که به صورت عادت درآمده است، در زمان کوتاه، معمولا غیر ممکن و یا خیلی مشکل است. گاهی اوقات درمان خودارضایی حداقل به همان میزانی که فرد مبتلا به این کار بوده نیازمند زمان است البته گاهی اوقات هم فرد با اراده قوی خودش پس از سالها ابتلا به خودارضایی در عرض مدت کوتاهی این کار را ترک میکند. پس شتابزده و مأیوس نشویم و از میدان نبرد مبارزه بیرون نرویم.
اگر نوجوان مبتلا به خودارضایی بتواند درمان این مشکل را تحت نظر یک مشاور دلسوز، مذهبی، امین و کاردان پیگیری نماید و مراحل درمانی را با راهنماییهای او قدم به قدم طی کند، قطعا موثرتر خواهد بود، تجربه تعدادی از مبتلایان نشان میدهد که این روش با موفقیت بیشتری همراه است.