عشقی برای همیشه

 

هیچ‌ وقت دقت کرده‌اید وقتی احساس خوبی درباره خود دارید، دیگران بهتر از همیشه به نظر می‌رسند؟ آیا این تغییر در مورد دیگران جالب توجه و حتی عجیب نیست؟‌ جهان بازتابی از خود ماست. وقتی از خود بیزاریم، از همه بیزاریم و وقتی به همین که هستیم عشق می‌ورزیم،‌ تمام جهان به نظر فوق‌العاده و دوست‌داشتنی می‌آید. پذیرفتن خود یا قبول خویشتن یکی از راه‌هایی است که انسان را در مسیر شاد زیستن و بهتر زیستن قرار می‌دهد. چگونه خود را بپذیریم؟

از اشتباهات خود بیاموزید

اشتباه‌ها ابزار یادگیری‌اند. هر بار که ندانم‌کاری می‌کنید، ‌فرصتی ویژه برای رفع عیب، رشد و یادگیری به دست می‌آورید. بنابراین لازمه رشد و پیشرفت می تواند چالش های موجود باشد.

هیچ‌کس کامل نیست

هر بخش از شخصیت شما مهم است و این شامل قسمت‌های بد شما هم می‌شود. اگر تصمیم بگیرید روی خود کار کنید و سعی کنید خود را کامل کنید،‌ این تصمیم خودتان است،‌ اما این را نه برای خشنود ساختن دیگران از خود، ‌بلکه به خاطر اینکه فرصت بیشتری برای آسودگی و آرامش داشته باشید انجام دهید.

برای شادبودن باید بر افکار شاد تمرکز کنیم، اما ما غالباً بر عکس عمل می‌کنیم. اغلب تعریف‌ها و تمجیدها را ناشنیده می‌گیریم، اما حرف‌های نا‌خوشایند را مدت‌ها در ذهن نگه می‌داریم. 

از شکست نهراسید

شما با ترس از ارتکاب خطا یا شکست باعث انجام ندادن کارها می‌شوید. اگر خطر شکست و ارتکاب خطا را قبول کنید، ‌موفقیت بیشتری خواهید داشت. چون هراسی ندارید، دیگر اهمیتی ندارد اگر شکست بخورید. حتی می‌توانید آن را امری مثبت تلقی کنید،‌ چون می‌تواند فرصتی برای یادگیری و رشد و شکوفایی باشد. به جمله "شکست پلی برای پیروزی است" یک بار دیگر با دقت فکر کنید.

خود را بپذیرید

پذیرفتن خود باعث دوست داشتن خود می‌شود. معنی خود دوستداری سالم این است که ما اصراری برای توجیه خود و دیگران نداشته باشیم که چرا تعطیلات می‌رویم یا چرا تا ظهر می‌خوابیم. ما باید بتوانیم با هر کاری که به کیفیت و شادی زندگی‌مان می‌افزاید احساس راحتی کنیم. البته خود نظم بخشی لازم و ضروری است اما هدف از این نظم درونی هم باید به علت پاس داشتن خود و ارزش گذاری شخصی باشد.
زندگی

در حال زندگی کنید

راه دیگر برای شاد زیستن که در احادیث دینی ما نیز روی آن تأکید شده، ‌زیستن در زمان حال است. صرف‌نظر از آنچه دیروز رخ داده و آنچه فردا ممکن است اتفاق بیفتد، حال جایی است که شما در آن ایستاده‌اید. از این دیدگاه، کلید شادی و خرسندی متمرکز ساختن ذهن بر لحظه حال است. آیا تا به حال به کودکان نگاه کرده‌اید که چقدر شادند؟ به نظر شما، دلیل آن چه می‌تواند باشد؟ ‌آنها تماماً خود را در لحظه حال غرق می‌کنند و درگیر فعالیت کنونی خود می‌شوند؛ این فعالیت می‌تواند تماشای یک سوسک، ‌نقاشی کشیدن، ‌ساختن یک قصر و یا هر چیز دیگر باشد. هر گاه در حال زندگی کنیم، ترس را از ذهن خود می‌رانیم. اساساً ترس مقوله‌ای است مربوط به حوادثی که ممکن است در آینده اتفاق بیفتد. این ترس می‌تواند چنان فلج‌کننده شود که انجام دادن هر عمل سازنده‌ای را برای فرد ناممکن کند. با این همه، ‌اگر به لحظه حال نظر داشته باشیم، که تمام دارایی ماست، هیچ مشکل بزرگی اصولاً وجود نخواهد داشت.

شاد بودن همیشه آسان نیست. شاید بتوان گفت شاد بودن می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین مبارزات ما در صحنه زندگی باشد و گاه می‌تواند تمام پافشاری‌ها، انضباط فردی و تصمیماتی را که برای خود فراهم آورده‌ایم مخدوش کند. اما چون انسان افکار خود را برمی‌گزیند، الزاماً تعیین‌کننده میزان شادی‌های خود نیز هست. برای شادبودن باید بر افکار شاد تمرکز کنیم، اما ما غالباً بر عکس عمل می‌کنیم. اغلب تعریف‌ها و تمجیدها را ناشنیده می‌گیریم، اما حرف‌های نا‌خوشایند را مدت‌ها در ذهن نگه می‌داریم. شاد زیستن یک تصمیم است. خیلی‌ها چنان زندگی می‌کنند که گویی نباید اشتباه کنند، نباید خطر کنند و نبایدهای فراوان دیگر، ‌در حالی که زندگی کردن با خطاها و اشتباهات است که شیرین می‌شود.