مادر.../آدولف هیتلر

آن هنگام که مادرت پیر می شود
و چشمهای گرانبها و با ایمان او
زندگی را آنگونه که (زمانی میدید) نمیبینند
زمانیکه پاههایش فرسوده میگردد
و برای گام برداشتن نمی توانند او را یاری دهند
در آن هتگام بازوانت را برای باری او بکار گیر
با خوشی و سرمستی از او نگهبانی کن
زمانیکه اندوهگین است
برتوست که تا آخرین گام او را همراهی کنی
اگر از تو چیزی میپرسد
او را پاسخگو باش
و اگر دوباره پرسید
باز هم پاسخگو باش
و اگر دگر بار پرسید
دگر بار پاسخش گو
نه از روی ناشکیبایی بلکه با آرامشی مهربانانه
و اگز تورا به درستی در نمی یابد
شادمانانه همه چیز را برای او بازگو
ساعتی فرا میرسد
ساعتی تلخ
که دهان او دیگر
هیچ درخواستی رابیان نمیکنند .