مامانِ دختر خانم ها بخوانند!

ارتباط بین مادر و دختر

می توان گفت " ارتباط مادر با دختر، از دوران طفولیت مادر شروع می شود " . دوران طفولیت او تعیین کننده دوران طفولیت دخترش است. مادر به دختر آموزش می دهد که درباره خودش چه احساسی داشته باشد، چگونه با موقعیت های تنش زا روبرو شود، چگونه از زندگی اش لذت ببرد و چگونه بر ترس هایش غلبه کند. او به دخترش می آموزد چطور مثل یک خانم رفتار کند، چطور لباس بپوشد. اهمیت اعتقاد به خداوند را بداند و این که چطور روزی از دختر خودش مراقبت کند. 

ارتباط با فامیل، لذت یا عذاب!

اگر از روابط قوم و خویشی راضی نیستیم و یا از جایگاه خودمان در اقوام رضایت نداریم باید بررسی کنیم نقش ما در ایجاد این تیرگی چیست.

مهمانی رفتن

وقتی نمی توانیم نقش خودمان را در مشکلات ایجاد شده بفهمیم هیچ اصلاحی صورت نخواهد پذیرفت. گاهی خواسته یا ناخواسته کارهایی می کنیم که آفت روابط فامیلی می شود و لذت روابط را از بین می برد. 

افکار منفی ممکن است واگیردار باشد

یک بررسی جدید نشان می‌دهد شیوه واکنش مثبت یا منفی اطرافیان ما به حوادث استرس‌زا در هنگامی که ما در میانه یک مرحله انتقالی عمده زندگی هستیم، ممکن است به ما هم سرایت کند.

مهمتر اینکه این بررسی نشان داد که به نظر می‌رسد که افزایش خطر افسردگی که با تفکر منفی همراهی دارد، در طول همین دوران بروز کند. 

هوای دل‌تان را داشته باشید

این حق مسلم توست که حال خودت را دریابی... لطفاً اگر غمگینی، ادای سرخوشان را درنیاور و نگو حال من عالی‌ست... و اگر مسرور و شادمانی، ادای غمگساران را درنیاور که خدای ناکرده چشم زخم دیگران، کمی از شادی مفرط‌ات بکاهد ..

لابد می‌گویید: همه‌جور دلتنگی دیده بودیم به‌جز دلتنگی برای خود ...

این دیگر چه‌جور دلتنگیست؟ نه ؟

کمی به آدم‌های اطراف‌تان که نگاه کنید، خوب می‌بینید که تازگی‌ها کم‌تر دل‌تان برای‌شان تنگ می‌شود. 

جبران اشتباه های بزرگ

همه انسان ها اشتباه می کنند. در زندگی حرفه ای خود می توانید مشاغل یا فرصت های اشتباهی را انتخاب کنید. این اشتباه ها بر اساس موقعیت افراد تغییر می کند. می توانید در زندگی مرتکب اشتباه هایی بشوید که شما را از بالا به پایین بکشد. بنابراین، جبران چنین اشتباه هایی مساله ساده و کم اهمیتی نیست.

انسان‌هایی با دو چهره

درباره دوگانگی شخصیت و نفاق، روایات بسیاری وارد شده؛ چون چهره نشانه درون است و زبان هم حاکی از درون است و معنای این روایات هم این است که انسانی که دارای دوگانگی شخصیت باشد آن هم دو شخصیت متضاد، منافق است. چون منافق هم دو چهره دارد. اساس اسلام توحید است و لذا در شخصیت هم سراغ وحدت شخصیت می رود. در یک جمله انسان باید همانی باشد که هست، نه این که هر زمانی و لحظه ای خودش را در چهره ای و لباسی و زبانی نشان بدهد بلکه باید یگانگی و وحدت، حاکم بر وجود انسان باشد،یعنی دارای یک چهره و یک شخصیت . از نظر اجتماعی هم بزرگترین دردسرها و بدبختی ها از ناحیه همین افراد دامنگیر جامعه می شود. چون با هر دسته ای که نشست و برخاست نمایند، همرنگ همان دسته می شوند. این گونه انسانهای منافق سبب می شوند. که وضع جامعه به هم ریخته و وضع خطرناک و ناپایداری را بوجود آورند. چرا انسان دو چهره می شود؟ 

۹ توصیه به والدینی که کودک شان وسایل دیگران را بدون اجازه برمی دارد

برداشتن وسایل دیگران ممکن است در هر سنی رخ دهد؛ اما معنای این عمل به اقتضای سن و شرایط افراد متفاوت است. این رفتار در سنین خردسالی تا حدودی شایع است و انگیزه کودکان در این زمان اغلب لذت بردن از داشتن چیزی یا اقناع حس کنجکاوی است.
بنابراین بچه ها معمولاً تلاش می کنند تا به وسایلی که والدین استفاده از آن را منع کرده اند یا متعلق به دوستان شان است دست یابند. کودکان کم سن و سال که هنوز به مدرسه نمی روند اغلب بدون آن که ارزش مادی اشیا را درک کنند، دست به این کار می زنند، آن ها حتی گاه از این که برداشتن چیزی بدون پرداخت پول یا اجازه از صاحب آن اشتباه است مطلع نیستند. 

رفاقت نوجوان و پدر

چه قدر باید با پدرم رفاقت کنم که هم حرمت مان حفظ شود و هم بین مان فاصله نیفتد؟پدر خانواده در عین اینکه باید برای فرزندان شخصیتی صمیمی و حمایتگر داشته باشد، در اصول و اعمال خود نیز باید مقتدر و پایدار باشد. در این حالت، فرزندان طوری با او احساس رفاقت و صمیمیت می کنند که می توانند دغدغه ها و مسائل خود را به راحتی با او در میان بگذارند و در عین حال، او را به عنوان مرجع قدرت و عدالت در خانواده بپذیرند و مورد احترام و تکریم قرار دهند.
در حقیقت، رشد متناسب همه ی ابعاد شخصیتی، پدر را فردی محبوب و قابل احترام خواهد کرد. اما اگر یکی از ابعاد شخصیت آدمی به صورت ناموزونی رشد کند، مثلاً صفت اقتدار و جدیت در او غالب شود، فاصله ی عاطفی بین پدر و پسر زیاد و سبب بروز مشکلاتی می شود. در این صورت، می توان صمیمانه و با احترام، به گونه ای که سبب رنجش پدر نشود، این نکته را به او متذکر شد. نکته ی اساسی دیگر این است که هر چه ارتباط ها صمیمانه تر باشد، باید احترام ها را بیش تر رعایت کرد، زیرا سوءاستفاده از صمیمیت پدر و شکستن حریم احترام وی، می تواند مانع بروز صمیمیت بیش تر از سوی او شود.

واگذاری مسئولیت به نوجوانان

پدرم مسئولیت هایی را به من می سپارد که نمی توانم انجام دهم و من را تنبیه می کند، چه باید بکنم؟همه ی انسان ها، از جمله نوجوان ها، توانایی ها و ظرفیت های مشخص و محدودی دارند. والدین منطقی و واقع بین، متناسب با میزان توانایی فرزند، مسئولیت هایی بر دوش او می گذارند، در صورت تلاش و دستیابی به اهداف مورد نظر، او را مورد تشویق قرار می دهند و در برابر اشتباهات او واکنش منطقی و مثبتی نشان می دهند، به او کمک می کنند که اشتباهاتش را بپذیرد و اصلاح کند؛ بنابراین، بدیهی است سپردن تکالیف و مسئولیت هایی بیش از حد توان نوجوان، بر دوش او کاری منطقی نیست. 

به کودکانمان گوش دهیم

باز نگه داشتن پل ارتباطی میان کودکان و والدین، بسیار مهم است. ما از کودکانمان می‌خواهیم تا افکار و احساساتشان را با ما در میان بگذارند، تا بتوانیم آن‌ها را درک کنیم و در بحران‌های زندگی به یاری آن‌ها برخیزیم. انتظار داریم به جای آن‌که واکنش منفی نشان دهند احساسات خود را به طور مناسب بیان کنند، به حرف ما گوش کنند وکاری را که از آن‌ها می‌خواهیم انجام دهند.
بچه‌ها به طور غریزی نمی‌دانند که چه‌طور باید افکار و احساساتشان را بیان کنند، همچنین به طور خودکار آماده گوش دادن به دستورات و پیروی از آن‌ها نیستند و برای انجام این مسؤولیت‌ها باید آموزش ببینند. والدین در اغلب موارد مجبورند روش‌های ارتباطی خود را بهبود بخشند. در این‌باره به نکات زیر توجه کنید: